From Sanskrit अहंकार (ahaṃ-kāra, “egotism; pride, haughtiness”).
அகங்காரம் • (akaṅkāram)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | அகங்காரம் akaṅkāram |
- |
vocative | அகங்காரமே akaṅkāramē |
- |
accusative | அகங்காரத்தை akaṅkārattai |
- |
dative | அகங்காரத்துக்கு akaṅkārattukku |
- |
benefactive | அகங்காரத்துக்காக akaṅkārattukkāka |
- |
genitive 1 | அகங்காரத்துடைய akaṅkārattuṭaiya |
- |
genitive 2 | அகங்காரத்தின் akaṅkārattiṉ |
- |
locative 1 | அகங்காரத்தில் akaṅkārattil |
- |
locative 2 | அகங்காரத்திடம் akaṅkārattiṭam |
- |
sociative 1 | அகங்காரத்தோடு akaṅkārattōṭu |
- |
sociative 2 | அகங்காரத்துடன் akaṅkārattuṭaṉ |
- |
instrumental | அகங்காரத்தால் akaṅkārattāl |
- |
ablative | அகங்காரத்திலிருந்து akaṅkārattiliruntu |
- |