From அம்மா (ammā, “mother”) + ஆய் (āy, “mother”).
அம்மாய் • (ammāy)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | அம்மாய் ammāy |
அம்மாய்கள் ammāykaḷ |
| vocative | அம்மாயே ammāyē |
அம்மாய்களே ammāykaḷē |
| accusative | அம்மாயை ammāyai |
அம்மாய்களை ammāykaḷai |
| dative | அம்மாய்க்கு ammāykku |
அம்மாய்களுக்கு ammāykaḷukku |
| benefactive | அம்மாய்க்காக ammāykkāka |
அம்மாய்களுக்காக ammāykaḷukkāka |
| genitive 1 | அம்மாயுடைய ammāyuṭaiya |
அம்மாய்களுடைய ammāykaḷuṭaiya |
| genitive 2 | அம்மாயின் ammāyiṉ |
அம்மாய்களின் ammāykaḷiṉ |
| locative 1 | அம்மாயில் ammāyil |
அம்மாய்களில் ammāykaḷil |
| locative 2 | அம்மாயிடம் ammāyiṭam |
அம்மாய்களிடம் ammāykaḷiṭam |
| sociative 1 | அம்மாயோடு ammāyōṭu |
அம்மாய்களோடு ammāykaḷōṭu |
| sociative 2 | அம்மாயுடன் ammāyuṭaṉ |
அம்மாய்களுடன் ammāykaḷuṭaṉ |
| instrumental | அம்மாயால் ammāyāl |
அம்மாய்களால் ammāykaḷāl |
| ablative | அம்மாயிலிருந்து ammāyiliruntu |
அம்மாய்களிலிருந்து ammāykaḷiliruntu |