Compound of ஆட் (āṭ, “person”) + காட்டி (kāṭṭi, “pointer”).
ஆட்காட்டி • (āṭkāṭṭi)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ஆட்காட்டி āṭkāṭṭi |
ஆட்காட்டிகள் āṭkāṭṭikaḷ |
vocative | ஆட்காட்டியே āṭkāṭṭiyē |
ஆட்காட்டிகளே āṭkāṭṭikaḷē |
accusative | ஆட்காட்டியை āṭkāṭṭiyai |
ஆட்காட்டிகளை āṭkāṭṭikaḷai |
dative | ஆட்காட்டிக்கு āṭkāṭṭikku |
ஆட்காட்டிகளுக்கு āṭkāṭṭikaḷukku |
benefactive | ஆட்காட்டிக்காக āṭkāṭṭikkāka |
ஆட்காட்டிகளுக்காக āṭkāṭṭikaḷukkāka |
genitive 1 | ஆட்காட்டியுடைய āṭkāṭṭiyuṭaiya |
ஆட்காட்டிகளுடைய āṭkāṭṭikaḷuṭaiya |
genitive 2 | ஆட்காட்டியின் āṭkāṭṭiyiṉ |
ஆட்காட்டிகளின் āṭkāṭṭikaḷiṉ |
locative 1 | ஆட்காட்டியில் āṭkāṭṭiyil |
ஆட்காட்டிகளில் āṭkāṭṭikaḷil |
locative 2 | ஆட்காட்டியிடம் āṭkāṭṭiyiṭam |
ஆட்காட்டிகளிடம் āṭkāṭṭikaḷiṭam |
sociative 1 | ஆட்காட்டியோடு āṭkāṭṭiyōṭu |
ஆட்காட்டிகளோடு āṭkāṭṭikaḷōṭu |
sociative 2 | ஆட்காட்டியுடன் āṭkāṭṭiyuṭaṉ |
ஆட்காட்டிகளுடன் āṭkāṭṭikaḷuṭaṉ |
instrumental | ஆட்காட்டியால் āṭkāṭṭiyāl |
ஆட்காட்டிகளால் āṭkāṭṭikaḷāl |
ablative | ஆட்காட்டியிலிருந்து āṭkāṭṭiyiliruntu |
ஆட்காட்டிகளிலிருந்து āṭkāṭṭikaḷiliruntu |