இராமன் • (irāmaṉ)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | இராமன் irāmaṉ |
இராமர்கள் irāmarkaḷ |
vocative | இராமனே irāmaṉē |
இராமர்களே irāmarkaḷē |
accusative | இராமனை irāmaṉai |
இராமர்களை irāmarkaḷai |
dative | இராமனுக்கு irāmaṉukku |
இராமர்களுக்கு irāmarkaḷukku |
benefactive | இராமனுக்காக irāmaṉukkāka |
இராமர்களுக்காக irāmarkaḷukkāka |
genitive 1 | இராமனுடைய irāmaṉuṭaiya |
இராமர்களுடைய irāmarkaḷuṭaiya |
genitive 2 | இராமனின் irāmaṉiṉ |
இராமர்களின் irāmarkaḷiṉ |
locative 1 | இராமனில் irāmaṉil |
இராமர்களில் irāmarkaḷil |
locative 2 | இராமனிடம் irāmaṉiṭam |
இராமர்களிடம் irāmarkaḷiṭam |
sociative 1 | இராமனோடு irāmaṉōṭu |
இராமர்களோடு irāmarkaḷōṭu |
sociative 2 | இராமனுடன் irāmaṉuṭaṉ |
இராமர்களுடன் irāmarkaḷuṭaṉ |
instrumental | இராமனால் irāmaṉāl |
இராமர்களால் irāmarkaḷāl |
ablative | இராமனிலிருந்து irāmaṉiliruntu |
இராமர்களிலிருந்து irāmarkaḷiliruntu |
From இ- (i-) + Sanskrit राम (rāma) + -அன் (-aṉ).
இராமன் • (irāmaṉ)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | இராமன் irāmaṉ |
- |
vocative | இராமனே irāmaṉē |
- |
accusative | இராமனை irāmaṉai |
- |
dative | இராமனுக்கு irāmaṉukku |
- |
benefactive | இராமனுக்காக irāmaṉukkāka |
- |
genitive 1 | இராமனுடைய irāmaṉuṭaiya |
- |
genitive 2 | இராமனின் irāmaṉiṉ |
- |
locative 1 | இராமனில் irāmaṉil |
- |
locative 2 | இராமனிடம் irāmaṉiṭam |
- |
sociative 1 | இராமனோடு irāmaṉōṭu |
- |
sociative 2 | இராமனுடன் irāmaṉuṭaṉ |
- |
instrumental | இராமனால் irāmaṉāl |
- |
ablative | இராமனிலிருந்து irāmaṉiliruntu |
- |