From கோணு (kōṇu), from Proto-Dravidian *kōṇ. Compare Sanskrit कोण (koṇa), a borrowing. Cognate with Telugu కోణము (kōṇamu).
கோணம் • (kōṇam)
| m-stem declension of கோணம் (kōṇam) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | கோணம் kōṇam |
கோணங்கள் kōṇaṅkaḷ |
| Vocative | கோணமே kōṇamē |
கோணங்களே kōṇaṅkaḷē |
| Accusative | கோணத்தை kōṇattai |
கோணங்களை kōṇaṅkaḷai |
| Dative | கோணத்துக்கு kōṇattukku |
கோணங்களுக்கு kōṇaṅkaḷukku |
| Genitive | கோணத்துடைய kōṇattuṭaiya |
கோணங்களுடைய kōṇaṅkaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | கோணம் kōṇam |
கோணங்கள் kōṇaṅkaḷ |
| Vocative | கோணமே kōṇamē |
கோணங்களே kōṇaṅkaḷē |
| Accusative | கோணத்தை kōṇattai |
கோணங்களை kōṇaṅkaḷai |
| Dative | கோணத்துக்கு kōṇattukku |
கோணங்களுக்கு kōṇaṅkaḷukku |
| Benefactive | கோணத்துக்காக kōṇattukkāka |
கோணங்களுக்காக kōṇaṅkaḷukkāka |
| Genitive 1 | கோணத்துடைய kōṇattuṭaiya |
கோணங்களுடைய kōṇaṅkaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | கோணத்தின் kōṇattiṉ |
கோணங்களின் kōṇaṅkaḷiṉ |
| Locative 1 | கோணத்தில் kōṇattil |
கோணங்களில் kōṇaṅkaḷil |
| Locative 2 | கோணத்திடம் kōṇattiṭam |
கோணங்களிடம் kōṇaṅkaḷiṭam |
| Sociative 1 | கோணத்தோடு kōṇattōṭu |
கோணங்களோடு kōṇaṅkaḷōṭu |
| Sociative 2 | கோணத்துடன் kōṇattuṭaṉ |
கோணங்களுடன் kōṇaṅkaḷuṭaṉ |
| Instrumental | கோணத்தால் kōṇattāl |
கோணங்களால் kōṇaṅkaḷāl |
| Ablative | கோணத்திலிருந்து kōṇattiliruntu |
கோணங்களிலிருந்து kōṇaṅkaḷiliruntu |