From தெய்வ (teyva, “divine, godly”), borrowed from Sanskrit दैव (daiva). Compare cognates Malayalam ദൈവം (daivaṁ), Telugu దైవము (daivamu) and Kannada ದೈವಂ (daivaṃ).
தெய்வம் • (teyvam) (plural தெய்வங்கள்)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | தெய்வம் teyvam |
தெய்வங்கள் teyvaṅkaḷ |
| vocative | தெய்வமே teyvamē |
தெய்வங்களே teyvaṅkaḷē |
| accusative | தெய்வத்தை teyvattai |
தெய்வங்களை teyvaṅkaḷai |
| dative | தெய்வத்துக்கு teyvattukku |
தெய்வங்களுக்கு teyvaṅkaḷukku |
| benefactive | தெய்வத்துக்காக teyvattukkāka |
தெய்வங்களுக்காக teyvaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | தெய்வத்துடைய teyvattuṭaiya |
தெய்வங்களுடைய teyvaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | தெய்வத்தின் teyvattiṉ |
தெய்வங்களின் teyvaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | தெய்வத்தில் teyvattil |
தெய்வங்களில் teyvaṅkaḷil |
| locative 2 | தெய்வத்திடம் teyvattiṭam |
தெய்வங்களிடம் teyvaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | தெய்வத்தோடு teyvattōṭu |
தெய்வங்களோடு teyvaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | தெய்வத்துடன் teyvattuṭaṉ |
தெய்வங்களுடன் teyvaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | தெய்வத்தால் teyvattāl |
தெய்வங்களால் teyvaṅkaḷāl |
| ablative | தெய்வத்திலிருந்து teyvattiliruntu |
தெய்வங்களிலிருந்து teyvaṅkaḷiliruntu |