From நிறை (niṟai) + -வு (-vu).
நிறைவு • (niṟaivu)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | நிறைவு niṟaivu |
நிறைவுகள் niṟaivukaḷ |
| vocative | நிறைவே niṟaivē |
நிறைவுகளே niṟaivukaḷē |
| accusative | நிறைவை niṟaivai |
நிறைவுகளை niṟaivukaḷai |
| dative | நிறைவுக்கு niṟaivukku |
நிறைவுகளுக்கு niṟaivukaḷukku |
| benefactive | நிறைவுக்காக niṟaivukkāka |
நிறைவுகளுக்காக niṟaivukaḷukkāka |
| genitive 1 | நிறைவுடைய niṟaivuṭaiya |
நிறைவுகளுடைய niṟaivukaḷuṭaiya |
| genitive 2 | நிறைவின் niṟaiviṉ |
நிறைவுகளின் niṟaivukaḷiṉ |
| locative 1 | நிறைவில் niṟaivil |
நிறைவுகளில் niṟaivukaḷil |
| locative 2 | நிறைவிடம் niṟaiviṭam |
நிறைவுகளிடம் niṟaivukaḷiṭam |
| sociative 1 | நிறைவோடு niṟaivōṭu |
நிறைவுகளோடு niṟaivukaḷōṭu |
| sociative 2 | நிறைவுடன் niṟaivuṭaṉ |
நிறைவுகளுடன் niṟaivukaḷuṭaṉ |
| instrumental | நிறைவால் niṟaivāl |
நிறைவுகளால் niṟaivukaḷāl |
| ablative | நிறைவிலிருந்து niṟaiviliruntu |
நிறைவுகளிலிருந்து niṟaivukaḷiliruntu |