From முடி (muṭi).
முடிச்சு • (muṭiccu)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | முடிச்சு muṭiccu |
முடிச்சுகள் muṭiccukaḷ |
vocative | முடிச்சே muṭiccē |
முடிச்சுகளே muṭiccukaḷē |
accusative | முடிச்சை muṭiccai |
முடிச்சுகளை muṭiccukaḷai |
dative | முடிச்சுக்கு muṭiccukku |
முடிச்சுகளுக்கு muṭiccukaḷukku |
benefactive | முடிச்சுக்காக muṭiccukkāka |
முடிச்சுகளுக்காக muṭiccukaḷukkāka |
genitive 1 | முடிச்சுடைய muṭiccuṭaiya |
முடிச்சுகளுடைய muṭiccukaḷuṭaiya |
genitive 2 | முடிச்சின் muṭicciṉ |
முடிச்சுகளின் muṭiccukaḷiṉ |
locative 1 | முடிச்சில் muṭiccil |
முடிச்சுகளில் muṭiccukaḷil |
locative 2 | முடிச்சிடம் muṭicciṭam |
முடிச்சுகளிடம் muṭiccukaḷiṭam |
sociative 1 | முடிச்சோடு muṭiccōṭu |
முடிச்சுகளோடு muṭiccukaḷōṭu |
sociative 2 | முடிச்சுடன் muṭiccuṭaṉ |
முடிச்சுகளுடன் muṭiccukaḷuṭaṉ |
instrumental | முடிச்சால் muṭiccāl |
முடிச்சுகளால் muṭiccukaḷāl |
ablative | முடிச்சிலிருந்து muṭicciliruntu |
முடிச்சுகளிலிருந்து muṭiccukaḷiliruntu |