From மைந்து (maintu, “child”), cognate with Malayalam മൈന്തൻ (maintaṉ, “son”).
மைந்தன் • (maintaṉ)
| ṉ-stem declension of மைந்தன் (maintaṉ) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | மைந்தன் maintaṉ |
மைந்தர்கள் maintarkaḷ |
| Vocative | மைந்தனே maintaṉē |
மைந்தர்களே maintarkaḷē |
| Accusative | மைந்தனை maintaṉai |
மைந்தர்களை maintarkaḷai |
| Dative | மைந்தனுக்கு maintaṉukku |
மைந்தர்களுக்கு maintarkaḷukku |
| Genitive | மைந்தனுடைய maintaṉuṭaiya |
மைந்தர்களுடைய maintarkaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | மைந்தன் maintaṉ |
மைந்தர்கள் maintarkaḷ |
| Vocative | மைந்தனே maintaṉē |
மைந்தர்களே maintarkaḷē |
| Accusative | மைந்தனை maintaṉai |
மைந்தர்களை maintarkaḷai |
| Dative | மைந்தனுக்கு maintaṉukku |
மைந்தர்களுக்கு maintarkaḷukku |
| Benefactive | மைந்தனுக்காக maintaṉukkāka |
மைந்தர்களுக்காக maintarkaḷukkāka |
| Genitive 1 | மைந்தனுடைய maintaṉuṭaiya |
மைந்தர்களுடைய maintarkaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | மைந்தனின் maintaṉiṉ |
மைந்தர்களின் maintarkaḷiṉ |
| Locative 1 | மைந்தனில் maintaṉil |
மைந்தர்களில் maintarkaḷil |
| Locative 2 | மைந்தனிடம் maintaṉiṭam |
மைந்தர்களிடம் maintarkaḷiṭam |
| Sociative 1 | மைந்தனோடு maintaṉōṭu |
மைந்தர்களோடு maintarkaḷōṭu |
| Sociative 2 | மைந்தனுடன் maintaṉuṭaṉ |
மைந்தர்களுடன் maintarkaḷuṭaṉ |
| Instrumental | மைந்தனால் maintaṉāl |
மைந்தர்களால் maintarkaḷāl |
| Ablative | மைந்தனிலிருந்து maintaṉiliruntu |
மைந்தர்களிலிருந்து maintarkaḷiliruntu |