From விய (viya, “to wonder, be awestruck, dumbfounded”), ultimately from Proto-Dravidian *wey-. Doublet of வியல் (viyal) and வென் (veṉ). Cognate with Telugu వేయి (vēyi), Malayalam വിയം (viyaṁ) and Gondi వేయ (vēya).
வியம் • (viyam)
m-stem declension of வியம் (viyam) (singular only) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | வியம் viyam |
- |
Vocative | வியமே viyamē |
- |
Accusative | வியத்தை viyattai |
- |
Dative | வியத்துக்கு viyattukku |
- |
Genitive | வியத்துடைய viyattuṭaiya |
- |
Singular | Plural | |
Nominative | வியம் viyam |
- |
Vocative | வியமே viyamē |
- |
Accusative | வியத்தை viyattai |
- |
Dative | வியத்துக்கு viyattukku |
- |
Benefactive | வியத்துக்காக viyattukkāka |
- |
Genitive 1 | வியத்துடைய viyattuṭaiya |
- |
Genitive 2 | வியத்தின் viyattiṉ |
- |
Locative 1 | வியத்தில் viyattil |
- |
Locative 2 | வியத்திடம் viyattiṭam |
- |
Sociative 1 | வியத்தோடு viyattōṭu |
- |
Sociative 2 | வியத்துடன் viyattuṭaṉ |
- |
Instrumental | வியத்தால் viyattāl |
- |
Ablative | வியத்திலிருந்து viyattiliruntu |
- |