Wackernagel (1902) connects it with βέλτερος, assuming that an original meaning ‘morally good’ developed into ‘too good, simple’, with an unclear prefix ἀ-. Beekes finds this unlikely. Osthoff (1910) and Hatzidakis (1921) offer different analyses.
ἀβέλτερος • (abélteros)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀβέλτερος abélteros |
ἀβελτέρᾱ abeltérā |
ἀβέλτερον abélteron |
ἀβελτέρω abeltérō |
ἀβελτέρᾱ abeltérā |
ἀβελτέρω abeltérō |
ἀβέλτεροι abélteroi |
ἀβέλτεραι abélterai |
ἀβέλτερᾰ abéltera | |||||
Genitive | ἀβελτέρου abeltérou |
ἀβελτέρᾱς abeltérās |
ἀβελτέρου abeltérou |
ἀβελτέροιν abeltéroin |
ἀβελτέραιν abeltérain |
ἀβελτέροιν abeltéroin |
ἀβελτέρων abeltérōn |
ἀβελτέρων abeltérōn |
ἀβελτέρων abeltérōn | |||||
Dative | ἀβελτέρῳ abeltérōi |
ἀβελτέρᾳ abeltérāi |
ἀβελτέρῳ abeltérōi |
ἀβελτέροιν abeltéroin |
ἀβελτέραιν abeltérain |
ἀβελτέροιν abeltéroin |
ἀβελτέροις abeltérois |
ἀβελτέραις abeltérais |
ἀβελτέροις abeltérois | |||||
Accusative | ἀβέλτερον abélteron |
ἀβελτέρᾱν abeltérān |
ἀβέλτερον abélteron |
ἀβελτέρω abeltérō |
ἀβελτέρᾱ abeltérā |
ἀβελτέρω abeltérō |
ἀβελτέρους abeltérous |
ἀβελτέρᾱς abeltérās |
ἀβέλτερᾰ abéltera | |||||
Vocative | ἀβέλτερε abéltere |
ἀβελτέρᾱ abeltérā |
ἀβέλτερον abélteron |
ἀβελτέρω abeltérō |
ἀβελτέρᾱ abeltérā |
ἀβελτέρω abeltérō |
ἀβέλτεροι abélteroi |
ἀβέλτεραι abélterai |
ἀβέλτερᾰ abéltera | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀβέλτερον abélteron |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|