ἀδέσποτος

See also: αδέσποτος

Ancient Greek

ἀ- (a-, “without”, alpha privative) +‎ δεσπότης (despótēs, “master”, “lord”, “owner”)

ᾰ̓δέσποτος • (adéspotos) m or f (neuter ᾰ̓δέσποτον); second declension

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓δέσποτος adéspotos	ᾰ̓δέσποτον adéspoton	ᾰ̓δεσπότω adespótō	ᾰ̓δεσπότω adespótō	ᾰ̓δέσποτοι adéspotoi	ᾰ̓δέσποτᾰ adéspota
Genitive	ᾰ̓δεσπότου adespótou	ᾰ̓δεσπότου adespótou	ᾰ̓δεσπότοιν adespótoin	ᾰ̓δεσπότοιν adespótoin	ᾰ̓δεσπότων adespótōn	ᾰ̓δεσπότων adespótōn
Dative	ᾰ̓δεσπότῳ adespótōi	ᾰ̓δεσπότῳ adespótōi	ᾰ̓δεσπότοιν adespótoin	ᾰ̓δεσπότοιν adespótoin	ᾰ̓δεσπότοις adespótois	ᾰ̓δεσπότοις adespótois
Accusative	ᾰ̓δέσποτον adéspoton	ᾰ̓δέσποτον adéspoton	ᾰ̓δεσπότω adespótō	ᾰ̓δεσπότω adespótō	ᾰ̓δεσπότους adespótous	ᾰ̓δέσποτᾰ adéspota
Vocative	ᾰ̓δέσποτε adéspote	ᾰ̓δέσποτον adéspoton	ᾰ̓δεσπότω adespótō	ᾰ̓δεσπότω adespótō	ᾰ̓δέσποτοι adéspotoi	ᾰ̓δέσποτᾰ adéspota
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ᾰ̓δεσπότως adespótōs		ᾰ̓δεσποτώτερος adespotṓteros		ᾰ̓δεσποτώτᾰτος adespotṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.