From Proto-Indo-European *h₂elut-.
ἀλύδοιμος • (alúdoimos) m or f (neuter ἀλύδοιμον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ἀλύδοιμος alúdoimos |
ἀλύδοιμον alúdoimon |
ἀλυδοίμω aludoímō |
ἀλυδοίμω aludoímō |
ἀλύδοιμοι alúdoimoi |
ἀλύδοιμᾰ alúdoima | ||||||||
Genitive | ἀλυδοίμου aludoímou |
ἀλυδοίμου aludoímou |
ἀλυδοίμοιν aludoímoin |
ἀλυδοίμοιν aludoímoin |
ἀλυδοίμων aludoímōn |
ἀλυδοίμων aludoímōn | ||||||||
Dative | ἀλυδοίμῳ aludoímōi |
ἀλυδοίμῳ aludoímōi |
ἀλυδοίμοιν aludoímoin |
ἀλυδοίμοιν aludoímoin |
ἀλυδοίμοις aludoímois |
ἀλυδοίμοις aludoímois | ||||||||
Accusative | ἀλύδοιμον alúdoimon |
ἀλύδοιμον alúdoimon |
ἀλυδοίμω aludoímō |
ἀλυδοίμω aludoímō |
ἀλυδοίμους aludoímous |
ἀλύδοιμᾰ alúdoima | ||||||||
Vocative | ἀλύδοιμε alúdoime |
ἀλύδοιμον alúdoimon |
ἀλυδοίμω aludoímō |
ἀλυδοίμω aludoímō |
ἀλύδοιμοι alúdoimoi |
ἀλύδοιμᾰ alúdoima | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀλυδοίμως aludoímōs |
ἀλυδοιμότερος aludoimóteros |
ἀλυδοιμότᾰτος aludoimótatos | ||||||||||||
Notes: |
|