ἀποδεικνῡ́ς • (apodeiknū́s) m (feminine ἀποδεικνῦσᾰ, neuter ἀποδεικνύν); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀποδεικνῡ́ς apodeiknū́s |
ἀποδεικνῦσᾰ apodeiknûsa |
ἀποδεικνῠ́ν apodeiknún |
ἀποδεικνῠ́ντε apodeiknúnte |
ἀποδεικνῡ́σᾱ apodeiknū́sā |
ἀποδεικνῠ́ντε apodeiknúnte |
ἀποδεικνῠ́ντες apodeiknúntes |
ἀποδεικνῦσαι apodeiknûsai |
ἀποδεικνῠ́ντᾰ apodeiknúnta | |||||
Genitive | ἀποδεικνῠ́ντος apodeiknúntos |
ἀποδεικνῡ́σης apodeiknū́sēs |
ἀποδεικνῠ́ντος apodeiknúntos |
ἀποδεικνῠ́ντοιν apodeiknúntoin |
ἀποδεικνῡ́σαιν apodeiknū́sain |
ἀποδεικνῠ́ντοιν apodeiknúntoin |
ἀποδεικνῠ́ντων apodeiknúntōn |
ἀποδεικνῡσῶν apodeiknūsôn |
ἀποδεικνῠ́ντων apodeiknúntōn | |||||
Dative | ἀποδεικνῠ́ντῐ apodeiknúnti |
ἀποδεικνῡ́σῃ apodeiknū́sēi |
ἀποδεικνῠ́ντῐ apodeiknúnti |
ἀποδεικνῠ́ντοιν apodeiknúntoin |
ἀποδεικνῡ́σαιν apodeiknū́sain |
ἀποδεικνῠ́ντοιν apodeiknúntoin |
ἀποδεικνῦσῐ / ἀποδεικνῦσῐν apodeiknûsi(n) |
ἀποδεικνῡ́σαις apodeiknū́sais |
ἀποδεικνῦσῐ / ἀποδεικνῦσῐν apodeiknûsi(n) | |||||
Accusative | ἀποδεικνῠ́ντᾰ apodeiknúnta |
ἀποδεικνῦσᾰν apodeiknûsan |
ἀποδεικνῠ́ν apodeiknún |
ἀποδεικνῠ́ντε apodeiknúnte |
ἀποδεικνῡ́σᾱ apodeiknū́sā |
ἀποδεικνῠ́ντε apodeiknúnte |
ἀποδεικνῠ́ντᾰς apodeiknúntas |
ἀποδεικνῡ́σᾱς apodeiknū́sās |
ἀποδεικνῠ́ντᾰ apodeiknúnta | |||||
Vocative | ἀποδεικνῡ́ς apodeiknū́s |
ἀποδεικνῦσᾰ apodeiknûsa |
ἀποδεικνῠ́ν apodeiknún |
ἀποδεικνῠ́ντε apodeiknúnte |
ἀποδεικνῡ́σᾱ apodeiknū́sā |
ἀποδεικνῠ́ντε apodeiknúnte |
ἀποδεικνῠ́ντες apodeiknúntes |
ἀποδεικνῦσαι apodeiknûsai |
ἀποδεικνῠ́ντᾰ apodeiknúnta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀποδεικνῠ́ντως apodeiknúntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|