ἀποστερηθείς • (aposterētheís) m (feminine ἀποστερηθεῖσᾰ, neuter ἀποστερηθέν); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀποστερηθείς aposterētheís |
ἀποστερηθεῖσᾰ aposterētheîsă |
ἀποστερηθέν aposterēthén |
ἀποστερηθέντε aposterēthénte |
ἀποστερηθείσᾱ aposterētheísā |
ἀποστερηθέντε aposterēthénte |
ἀποστερηθέντες aposterēthéntes |
ἀποστερηθεῖσαι aposterētheîsai |
ἀποστερηθέντᾰ aposterēthéntă | |||||
Genitive | ἀποστερηθέντος aposterēthéntos |
ἀποστερηθείσης aposterētheísēs |
ἀποστερηθέντος aposterēthéntos |
ἀποστερηθέντοιν aposterēthéntoin |
ἀποστερηθείσαιν aposterētheísain |
ἀποστερηθέντοιν aposterēthéntoin |
ἀποστερηθέντων aposterēthéntōn |
ἀποστερηθεισῶν aposterētheisôn |
ἀποστερηθέντων aposterēthéntōn | |||||
Dative | ἀποστερηθέντῐ aposterēthéntĭ |
ἀποστερηθείσῃ aposterētheísēi |
ἀποστερηθέντῐ aposterēthéntĭ |
ἀποστερηθέντοιν aposterēthéntoin |
ἀποστερηθείσαιν aposterētheísain |
ἀποστερηθέντοιν aposterēthéntoin |
ἀποστερηθεῖσῐ / ἀποστερηθεῖσῐν aposterētheîsĭ(n) |
ἀποστερηθείσαις aposterētheísais |
ἀποστερηθεῖσῐ / ἀποστερηθεῖσῐν aposterētheîsĭ(n) | |||||
Accusative | ἀποστερηθέντᾰ aposterēthéntă |
ἀποστερηθεῖσᾰν aposterētheîsăn |
ἀποστερηθέν aposterēthén |
ἀποστερηθέντε aposterēthénte |
ἀποστερηθείσᾱ aposterētheísā |
ἀποστερηθέντε aposterēthénte |
ἀποστερηθέντᾰς aposterēthéntăs |
ἀποστερηθείσᾱς aposterētheísās |
ἀποστερηθέντᾰ aposterēthéntă | |||||
Vocative | ἀποστερηθείς aposterētheís |
ἀποστερηθεῖσᾰ aposterētheîsă |
ἀποστερηθέν aposterēthén |
ἀποστερηθέντε aposterēthénte |
ἀποστερηθείσᾱ aposterētheísā |
ἀποστερηθέντε aposterēthénte |
ἀποστερηθέντες aposterēthéntes |
ἀποστερηθεῖσαι aposterētheîsai |
ἀποστερηθέντᾰ aposterēthéntă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀποστερηθέντως aposterēthéntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|