ἀποστερέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἀποστερέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἀποστερέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἀποστερέω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἀποστερέω you have here. The definition of the word ἀποστερέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἀποστερέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From ἀπο- (apo-) +‎ στερέω (steréō)

Pronunciation

 

Verb

ἀποστερέω • (aposteréō)

  1. to rob, despoil, bereave or defraud
  2. to defraud, cheat
  3. to detach, withdraw oneself

Conjugation

   Present: ἀποστερέω, ἀποστερέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποστερέω ἀποστερέεις ἀποστερέει ἀποστερέετον ἀποστερέετον ἀποστερέομεν ἀποστερέετε ἀποστερέουσῐ(ν)
subjunctive ἀποστερέω ἀποστερέῃς ἀποστερέῃ ἀποστερέητον ἀποστερέητον ἀποστερέωμεν ἀποστερέητε ἀποστερέωσῐ(ν)
optative ἀποστερέοιμῐ ἀποστερέοις ἀποστερέοι ἀποστερέοιτον ἀποστερεοίτην ἀποστερέοιμεν ἀποστερέοιτε ἀποστερέοιεν
imperative   ἀποστέρεε ἀποστερεέτω ἀποστερέετον ἀποστερεέτων   ἀποστερέετε ἀποστερεόντων
middle/
passive 		indicative ἀποστερέομαι ἀποστερέῃ,
ἀποστερέει 		ἀποστερέεται ἀποστερέεσθον ἀποστερέεσθον ἀποστερεόμεθᾰ ἀποστερέεσθε ἀποστερέονται
subjunctive ἀποστερέωμαι ἀποστερέῃ ἀποστερέηται ἀποστερέησθον ἀποστερέησθον ἀποστερεώμεθᾰ ἀποστερέησθε ἀποστερέωνται
optative ἀποστερεοίμην ἀποστερέοιο ἀποστερέοιτο ἀποστερέοισθον ἀποστερεοίσθην ἀποστερεοίμεθᾰ ἀποστερέοισθε ἀποστερέοιντο
imperative   ἀποστερέου ἀποστερεέσθω ἀποστερέεσθον ἀποστερεέσθων   ἀποστερέεσθε ἀποστερεέσθων
active middle/passive
infinitive ἀποστερέειν ἀποστερέεσθαι
participle m ἀποστερέων ἀποστερεόμενος
f ἀποστερέουσᾰ ἀποστερεομένη
n ἀποστερέον ἀποστερεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἀποστερῶ, ἀποστεροῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποστερῶ ἀποστερεῖς ἀποστερεῖ ἀποστερεῖτον ἀποστερεῖτον ἀποστεροῦμεν ἀποστερεῖτε ἀποστεροῦσῐ(ν)
subjunctive ἀποστερῶ ἀποστερῇς ἀποστερῇ ἀποστερῆτον ἀποστερῆτον ἀποστερῶμεν ἀποστερῆτε ἀποστερῶσῐ(ν)
optative ἀποστεροίην,
ἀποστεροῖμῐ 		ἀποστεροίης,
ἀποστεροῖς 		ἀποστεροίη,
ἀποστεροῖ 		ἀποστεροῖτον,
ἀποστεροίητον 		ἀποστεροίτην,
ἀποστεροιήτην 		ἀποστεροῖμεν,
ἀποστεροίημεν 		ἀποστεροῖτε,
ἀποστεροίητε 		ἀποστεροῖεν,
ἀποστεροίησᾰν
imperative   ἀποστέρει ἀποστερείτω ἀποστερεῖτον ἀποστερείτων   ἀποστερεῖτε ἀποστερούντων
middle/
passive 		indicative ἀποστεροῦμαι ἀποστερεῖ,
ἀποστερῇ 		ἀποστερεῖται ἀποστερεῖσθον ἀποστερεῖσθον ἀποστερούμεθᾰ ἀποστερεῖσθε ἀποστεροῦνται
subjunctive ἀποστερῶμαι ἀποστερῇ ἀποστερῆται ἀποστερῆσθον ἀποστερῆσθον ἀποστερώμεθᾰ ἀποστερῆσθε ἀποστερῶνται
optative ἀποστεροίμην ἀποστεροῖο ἀποστεροῖτο ἀποστεροῖσθον ἀποστεροίσθην ἀποστεροίμεθᾰ ἀποστεροῖσθε ἀποστεροῖντο
imperative   ἀποστεροῦ ἀποστερείσθω ἀποστερεῖσθον ἀποστερείσθων   ἀποστερεῖσθε ἀποστερείσθων
active middle/passive
infinitive ἀποστερεῖν ἀποστερεῖσθαι
participle m ἀποστερῶν ἀποστερούμενος
f ἀποστεροῦσᾰ ἀποστερουμένη
n ἀποστεροῦν ἀποστερούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀπεστέρεον, ἀπεστερεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπεστέρεον ἀπεστέρεες ἀπεστέρεε(ν) ἀπεστερέετον ἀπεστερεέτην ἀπεστερέομεν ἀπεστερέετε ἀπεστέρεον
middle/
passive 		indicative ἀπεστερεόμην ἀπεστερέου ἀπεστερέετο ἀπεστερέεσθον ἀπεστερεέσθην ἀπεστερεόμεθᾰ ἀπεστερέεσθε ἀπεστερέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀπεστέρουν, ἀπεστερούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπεστέρουν ἀπεστέρεις ἀπεστέρει ἀπεστερεῖτον ἀπεστερείτην ἀπεστεροῦμεν ἀπεστερεῖτε ἀπεστέρουν
middle/
passive 		indicative ἀπεστερούμην ἀπεστεροῦ ἀπεστερεῖτο ἀπεστερεῖσθον ἀπεστερείσθην ἀπεστερούμεθᾰ ἀπεστερεῖσθε ἀπεστεροῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀποστερήσω, ἀποστερήσομαι, ἀποστερηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποστερήσω ἀποστερήσεις ἀποστερήσει ἀποστερήσετον ἀποστερήσετον ἀποστερήσομεν ἀποστερήσετε ἀποστερήσουσῐ(ν)
optative ἀποστερήσοιμῐ ἀποστερήσοις ἀποστερήσοι ἀποστερήσοιτον ἀποστερησοίτην ἀποστερήσοιμεν ἀποστερήσοιτε ἀποστερήσοιεν
middle indicative ἀποστερήσομαι ἀποστερήσῃ,
ἀποστερήσει 		ἀποστερήσεται ἀποστερήσεσθον ἀποστερήσεσθον ἀποστερησόμεθᾰ ἀποστερήσεσθε ἀποστερήσονται
optative ἀποστερησοίμην ἀποστερήσοιο ἀποστερήσοιτο ἀποστερήσοισθον ἀποστερησοίσθην ἀποστερησοίμεθᾰ ἀποστερήσοισθε ἀποστερήσοιντο
passive indicative ἀποστερηθήσομαι ἀποστερηθήσῃ ἀποστερηθήσεται ἀποστερηθήσεσθον ἀποστερηθήσεσθον ἀποστερηθησόμεθᾰ ἀποστερηθήσεσθε ἀποστερηθήσονται
optative ἀποστερηθησοίμην ἀποστερηθήσοιο ἀποστερηθήσοιτο ἀποστερηθήσοισθον ἀποστερηθησοίσθην ἀποστερηθησοίμεθᾰ ἀποστερηθήσοισθε ἀποστερηθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀποστερήσειν ἀποστερήσεσθαι ἀποστερηθήσεσθαι
participle m ἀποστερήσων ἀποστερησόμενος ἀποστερηθησόμενος
f ἀποστερήσουσᾰ ἀποστερησομένη ἀποστερηθησομένη
n ἀποστερῆσον ἀποστερησόμενον ἀποστερηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀπεστέρησᾰ, ἀπεστερησᾰ́μην, ἀπεστερήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπεστέρησᾰ ἀπεστέρησᾰς ἀπεστέρησε(ν) ἀπεστερήσᾰτον ἀπεστερησᾰ́την ἀπεστερήσᾰμεν ἀπεστερήσᾰτε ἀπεστέρησᾰν
subjunctive ἀποστερήσω ἀποστερήσῃς ἀποστερήσῃ ἀποστερήσητον ἀποστερήσητον ἀποστερήσωμεν ἀποστερήσητε ἀποστερήσωσῐ(ν)
optative ἀποστερήσαιμῐ ἀποστερήσειᾰς,
ἀποστερήσαις 		ἀποστερήσειε(ν),
ἀποστερήσαι 		ἀποστερήσαιτον ἀποστερησαίτην ἀποστερήσαιμεν ἀποστερήσαιτε ἀποστερήσειᾰν,
ἀποστερήσαιεν
imperative   ἀποστέρησον ἀποστερησᾰ́τω ἀποστερήσᾰτον ἀποστερησᾰ́των   ἀποστερήσᾰτε ἀποστερησᾰ́ντων
middle indicative ἀπεστερησᾰ́μην ἀπεστερήσω ἀπεστερήσᾰτο ἀπεστερήσᾰσθον ἀπεστερησᾰ́σθην ἀπεστερησᾰ́μεθᾰ ἀπεστερήσᾰσθε ἀπεστερήσᾰντο
subjunctive ἀποστερήσωμαι ἀποστερήσῃ ἀποστερήσηται ἀποστερήσησθον ἀποστερήσησθον ἀποστερησώμεθᾰ ἀποστερήσησθε ἀποστερήσωνται
optative ἀποστερησαίμην ἀποστερήσαιο ἀποστερήσαιτο ἀποστερήσαισθον ἀποστερησαίσθην ἀποστερησαίμεθᾰ ἀποστερήσαισθε ἀποστερήσαιντο
imperative   ἀποστέρησαι ἀποστερησᾰ́σθω ἀποστερήσᾰσθον ἀποστερησᾰ́σθων   ἀποστερήσᾰσθε ἀποστερησᾰ́σθων
passive indicative ἀπεστερήθην ἀπεστερήθης ἀπεστερήθη ἀπεστερήθητον ἀπεστερηθήτην ἀπεστερήθημεν ἀπεστερήθητε ἀπεστερήθησᾰν
subjunctive ἀποστερηθῶ ἀποστερηθῇς ἀποστερηθῇ ἀποστερηθῆτον ἀποστερηθῆτον ἀποστερηθῶμεν ἀποστερηθῆτε ἀποστερηθῶσῐ(ν)
optative ἀποστερηθείην ἀποστερηθείης ἀποστερηθείη ἀποστερηθεῖτον,
ἀποστερηθείητον 		ἀποστερηθείτην,
ἀποστερηθειήτην 		ἀποστερηθεῖμεν,
ἀποστερηθείημεν 		ἀποστερηθεῖτε,
ἀποστερηθείητε 		ἀποστερηθεῖεν,
ἀποστερηθείησᾰν
imperative   ἀποστερήθητῐ ἀποστερηθήτω ἀποστερήθητον ἀποστερηθήτων   ἀποστερήθητε ἀποστερηθέντων
active middle passive
infinitive ἀποστερῆσαι ἀποστερήσᾰσθαι ἀποστερηθῆναι
participle m ἀποστερήσᾱς ἀποστερησᾰ́μενος ἀποστερηθείς
f ἀποστερήσᾱσᾰ ἀποστερησᾰμένη ἀποστερηθεῖσᾰ
n ἀποστερῆσᾰν ἀποστερησᾰ́μενον ἀποστερηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀπεστέρηκᾰ, ἀπεστέρημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπεστέρηκᾰ ἀπεστέρηκᾰς ἀπεστέρηκε(ν) ἀπεστερήκᾰτον ἀπεστερήκᾰτον ἀπεστερήκᾰμεν ἀπεστερήκᾰτε ἀπεστερήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἀπεστερήκω ἀπεστερήκῃς ἀπεστερήκῃ ἀπεστερήκητον ἀπεστερήκητον ἀπεστερήκωμεν ἀπεστερήκητε ἀπεστερήκωσῐ(ν)
optative ἀπεστερήκοιμῐ,
ἀπεστερηκοίην 		ἀπεστερήκοις,
ἀπεστερηκοίης 		ἀπεστερήκοι,
ἀπεστερηκοίη 		ἀπεστερήκοιτον ἀπεστερηκοίτην ἀπεστερήκοιμεν ἀπεστερήκοιτε ἀπεστερήκοιεν
imperative   ἀπεστέρηκε ἀπεστερηκέτω ἀπεστερήκετον ἀπεστερηκέτων   ἀπεστερήκετε ἀπεστερηκόντων
middle/
passive 		indicative ἀπεστέρημαι ἀπεστέρησαι ἀπεστέρηται ἀπεστέρησθον ἀπεστέρησθον ἀπεστερήμεθᾰ ἀπεστέρησθε ἀπεστέρηνται
subjunctive ἀπεστερημένος ὦ ἀπεστερημένος ᾖς ἀπεστερημένος ᾖ ἀπεστερημένω ἦτον ἀπεστερημένω ἦτον ἀπεστερημένοι ὦμεν ἀπεστερημένοι ἦτε ἀπεστερημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἀπεστερημένος εἴην ἀπεστερημένος εἴης ἀπεστερημένος εἴη ἀπεστερημένω εἴητον/εἶτον ἀπεστερημένω εἰήτην/εἴτην ἀπεστερημένοι εἴημεν/εἶμεν ἀπεστερημένοι εἴητε/εἶτε ἀπεστερημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἀπεστέρησο ἀπεστερήσθω ἀπεστέρησθον ἀπεστερήσθων   ἀπεστέρησθε ἀπεστερήσθων
active middle/passive
infinitive ἀπεστερηκέναι ἀπεστερῆσθαι
participle m ἀπεστερηκώς ἀπεστερημένος
f ἀπεστερηκυῖᾰ ἀπεστερημένη
n ἀπεστερηκός ἀπεστερημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἀπεστερήκειν, ἀπεστερήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπεστερήκειν,
ἀπεστερήκη 		ἀπεστερήκεις,
ἀπεστερήκης 		ἀπεστερήκει(ν) ἀπεστερήκετον ἀπεστερηκέτην ἀπεστερήκεμεν ἀπεστερήκετε ἀπεστερήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἀπεστερήμην ἀπεστέρησο ἀπεστέρητο ἀπεστέρησθον ἀπεστερήσθην ἀπεστερήμεθᾰ ἀπεστέρησθε ἀπεστέρηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • Greek: αποστερώ (aposteró)

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia