From ἀράομαι (aráomai, “to pray”) + -τός (-tós, verbal adjective suffix).
ᾰ̓ρᾱτός • (arātós) m (feminine ᾰ̓ρᾱτή, neuter ᾰ̓ρᾱτόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ᾰ̓ρᾱτός arātós |
ᾰ̓ρᾱτή arātḗ |
ᾰ̓ρᾱτόν arātón |
ᾰ̓ρᾱτώ arātṓ |
ᾰ̓ρᾱτᾱ́ arātā́ |
ᾰ̓ρᾱτώ arātṓ |
ᾰ̓ρᾱτοί arātoí |
ᾰ̓ρᾱταί arātaí |
ᾰ̓ρᾱτᾰ́ arātá | |||||
Genitive | ᾰ̓ρᾱτοῦ arātoû |
ᾰ̓ρᾱτῆς arātês |
ᾰ̓ρᾱτοῦ arātoû |
ᾰ̓ρᾱτοῖν arātoîn |
ᾰ̓ρᾱταῖν arātaîn |
ᾰ̓ρᾱτοῖν arātoîn |
ᾰ̓ρᾱτῶν arātôn |
ᾰ̓ρᾱτῶν arātôn |
ᾰ̓ρᾱτῶν arātôn | |||||
Dative | ᾰ̓ρᾱτῷ arātôi |
ᾰ̓ρᾱτῇ arātêi |
ᾰ̓ρᾱτῷ arātôi |
ᾰ̓ρᾱτοῖν arātoîn |
ᾰ̓ρᾱταῖν arātaîn |
ᾰ̓ρᾱτοῖν arātoîn |
ᾰ̓ρᾱτοῖς arātoîs |
ᾰ̓ρᾱταῖς arātaîs |
ᾰ̓ρᾱτοῖς arātoîs | |||||
Accusative | ᾰ̓ρᾱτόν arātón |
ᾰ̓ρᾱτήν arātḗn |
ᾰ̓ρᾱτόν arātón |
ᾰ̓ρᾱτώ arātṓ |
ᾰ̓ρᾱτᾱ́ arātā́ |
ᾰ̓ρᾱτώ arātṓ |
ᾰ̓ρᾱτούς arātoús |
ᾰ̓ρᾱτᾱ́ς arātā́s |
ᾰ̓ρᾱτᾰ́ arātá | |||||
Vocative | ᾰ̓ρᾱτέ arāté |
ᾰ̓ρᾱτή arātḗ |
ᾰ̓ρᾱτόν arātón |
ᾰ̓ρᾱτώ arātṓ |
ᾰ̓ρᾱτᾱ́ arātā́ |
ᾰ̓ρᾱτώ arātṓ |
ᾰ̓ρᾱτοί arātoí |
ᾰ̓ρᾱταί arātaí |
ᾰ̓ρᾱτᾰ́ arātá | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ᾰ̓ρᾱτῶς arātôs |
ᾰ̓ρᾱτότερος arātóteros |
ᾰ̓ρᾱτότᾰτος arātótatos | ||||||||||||
Notes: |
|