ἀρτύω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἀρτύω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἀρτύω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἀρτύω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἀρτύω you have here. The definition of the word ἀρτύω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἀρτύω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Indo-European *h₂er-tu-, from *h₂er- (“to join, fit, fix together”); compare ἀρτύς (artús).[1]

Pronunciation

 

Verb

ἀρτύω • (artúō)

  1. to arrange, devise, prepare, make ready
  2. (cooking) to dress, season
    Synonym: φᾰρμᾰ́σσω (pharmássō)

Inflection

   Present: ἀρτύω, ἀρτύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀρτύω ἀρτύεις ἀρτύει ἀρτύετον ἀρτύετον ἀρτύομεν ἀρτύετε ἀρτύουσῐ(ν)
subjunctive ἀρτύω ἀρτύῃς ἀρτύῃ ἀρτύητον ἀρτύητον ἀρτύωμεν ἀρτύητε ἀρτύωσῐ(ν)
optative ἀρτύοιμῐ ἀρτύοις ἀρτύοι ἀρτύοιτον ἀρτυοίτην ἀρτύοιμεν ἀρτύοιτε ἀρτύοιεν
imperative   ἄρτυε ἀρτυέτω ἀρτύετον ἀρτυέτων   ἀρτύετε ἀρτυόντων
middle/
passive 		indicative ἀρτύομαι ἀρτύῃ,
ἀρτύει 		ἀρτύεται ἀρτύεσθον ἀρτύεσθον ἀρτυόμεθᾰ ἀρτύεσθε ἀρτύονται
subjunctive ἀρτύωμαι ἀρτύῃ ἀρτύηται ἀρτύησθον ἀρτύησθον ἀρτυώμεθᾰ ἀρτύησθε ἀρτύωνται
optative ἀρτυοίμην ἀρτύοιο ἀρτύοιτο ἀρτύοισθον ἀρτυοίσθην ἀρτυοίμεθᾰ ἀρτύοισθε ἀρτύοιντο
imperative   ἀρτύου ἀρτυέσθω ἀρτύεσθον ἀρτυέσθων   ἀρτύεσθε ἀρτυέσθων
active middle/passive
infinitive ἀρτύειν ἀρτύεσθαι
participle m ἀρτύων ἀρτυόμενος
f ἀρτύουσᾰ ἀρτυομένη
n ἀρτῦον ἀρτυόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἤρτυον, ἠρτυόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤρτυον ἤρτυες ἤρτυε(ν) ἠρτύετον ἠρτυέτην ἠρτύομεν ἠρτύετε ἤρτυον
middle/
passive 		indicative ἠρτυόμην ἠρτύου ἠρτύετο ἠρτύεσθον ἠρτυέσθην ἠρτυόμεθᾰ ἠρτύεσθε ἠρτύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀρτῡ́σω, ἀρτῡ́σομαι, ἀρτῡθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀρτῡ́σω ἀρτῡ́σεις ἀρτῡ́σει ἀρτῡ́σετον ἀρτῡ́σετον ἀρτῡ́σομεν ἀρτῡ́σετε ἀρτῡ́σουσῐ(ν)
optative ἀρτῡ́σοιμῐ ἀρτῡ́σοις ἀρτῡ́σοι ἀρτῡ́σοιτον ἀρτῡσοίτην ἀρτῡ́σοιμεν ἀρτῡ́σοιτε ἀρτῡ́σοιεν
middle indicative ἀρτῡ́σομαι ἀρτῡ́σῃ,
ἀρτῡ́σει 		ἀρτῡ́σεται ἀρτῡ́σεσθον ἀρτῡ́σεσθον ἀρτῡσόμεθᾰ ἀρτῡ́σεσθε ἀρτῡ́σονται
optative ἀρτῡσοίμην ἀρτῡ́σοιο ἀρτῡ́σοιτο ἀρτῡ́σοισθον ἀρτῡσοίσθην ἀρτῡσοίμεθᾰ ἀρτῡ́σοισθε ἀρτῡ́σοιντο
passive indicative ἀρτῡθήσομαι ἀρτῡθήσῃ ἀρτῡθήσεται ἀρτῡθήσεσθον ἀρτῡθήσεσθον ἀρτῡθησόμεθᾰ ἀρτῡθήσεσθε ἀρτῡθήσονται
optative ἀρτῡθησοίμην ἀρτῡθήσοιο ἀρτῡθήσοιτο ἀρτῡθήσοισθον ἀρτῡθησοίσθην ἀρτῡθησοίμεθᾰ ἀρτῡθήσοισθε ἀρτῡθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀρτῡ́σειν ἀρτῡ́σεσθαι ἀρτῡθήσεσθαι
participle m ἀρτῡ́σων ἀρτῡσόμενος ἀρτῡθησόμενος
f ἀρτῡ́σουσᾰ ἀρτῡσομένη ἀρτῡθησομένη
n ἀρτῦσον ἀρτῡσόμενον ἀρτῡθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἤρτῡσᾰ, ἠρτῡσᾰ́μην, ἠρτῡ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤρτῡσᾰ ἤρτῡσᾰς ἤρτῡσε(ν) ἠρτῡ́σᾰτον ἠρτῡσᾰ́την ἠρτῡ́σᾰμεν ἠρτῡ́σᾰτε ἤρτῡσᾰν
subjunctive ἀρτῡ́σω ἀρτῡ́σῃς ἀρτῡ́σῃ ἀρτῡ́σητον ἀρτῡ́σητον ἀρτῡ́σωμεν ἀρτῡ́σητε ἀρτῡ́σωσῐ(ν)
optative ἀρτῡ́σαιμῐ ἀρτῡ́σειᾰς,
ἀρτῡ́σαις 		ἀρτῡ́σειε(ν),
ἀρτῡ́σαι 		ἀρτῡ́σαιτον ἀρτῡσαίτην ἀρτῡ́σαιμεν ἀρτῡ́σαιτε ἀρτῡ́σειᾰν,
ἀρτῡ́σαιεν
imperative   ἄρτῡσον ἀρτῡσᾰ́τω ἀρτῡ́σᾰτον ἀρτῡσᾰ́των   ἀρτῡ́σᾰτε ἀρτῡσᾰ́ντων
middle indicative ἠρτῡσᾰ́μην ἠρτῡ́σω ἠρτῡ́σᾰτο ἠρτῡ́σᾰσθον ἠρτῡσᾰ́σθην ἠρτῡσᾰ́μεθᾰ ἠρτῡ́σᾰσθε ἠρτῡ́σᾰντο
subjunctive ἀρτῡ́σωμαι ἀρτῡ́σῃ ἀρτῡ́σηται ἀρτῡ́σησθον ἀρτῡ́σησθον ἀρτῡσώμεθᾰ ἀρτῡ́σησθε ἀρτῡ́σωνται
optative ἀρτῡσαίμην ἀρτῡ́σαιο ἀρτῡ́σαιτο ἀρτῡ́σαισθον ἀρτῡσαίσθην ἀρτῡσαίμεθᾰ ἀρτῡ́σαισθε ἀρτῡ́σαιντο
imperative   ἄρτῡσαι ἀρτῡσᾰ́σθω ἀρτῡ́σᾰσθον ἀρτῡσᾰ́σθων   ἀρτῡ́σᾰσθε ἀρτῡσᾰ́σθων
passive indicative ἠρτῡ́θην ἠρτῡ́θης ἠρτῡ́θη ἠρτῡ́θητον ἠρτῡθήτην ἠρτῡ́θημεν ἠρτῡ́θητε ἠρτῡ́θησᾰν
subjunctive ἀρτῡθῶ ἀρτῡθῇς ἀρτῡθῇ ἀρτῡθῆτον ἀρτῡθῆτον ἀρτῡθῶμεν ἀρτῡθῆτε ἀρτῡθῶσῐ(ν)
optative ἀρτῡθείην ἀρτῡθείης ἀρτῡθείη ἀρτῡθεῖτον,
ἀρτῡθείητον 		ἀρτῡθείτην,
ἀρτῡθειήτην 		ἀρτῡθεῖμεν,
ἀρτῡθείημεν 		ἀρτῡθεῖτε,
ἀρτῡθείητε 		ἀρτῡθεῖεν,
ἀρτῡθείησᾰν
imperative   ἀρτῡ́θητῐ ἀρτῡθήτω ἀρτῡ́θητον ἀρτῡθήτων   ἀρτῡ́θητε ἀρτῡθέντων
active middle passive
infinitive ἀρτῦσαι ἀρτῡ́σᾰσθαι ἀρτῡθῆναι
participle m ἀρτῡ́σᾱς ἀρτῡσᾰ́μενος ἀρτῡθείς
f ἀρτῡ́σᾱσᾰ ἀρτῡσᾰμένη ἀρτῡθεῖσᾰ
n ἀρτῦσᾰν ἀρτῡσᾰ́μενον ἀρτῡθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἤρτῡκᾰ, ἤρτῡμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤρτῡκᾰ ἤρτῡκᾰς ἤρτῡκε(ν) ἠρτῡ́κᾰτον ἠρτῡ́κᾰτον ἠρτῡ́κᾰμεν ἠρτῡ́κᾰτε ἠρτῡ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἠρτῡ́κω ἠρτῡ́κῃς ἠρτῡ́κῃ ἠρτῡ́κητον ἠρτῡ́κητον ἠρτῡ́κωμεν ἠρτῡ́κητε ἠρτῡ́κωσῐ(ν)
optative ἠρτῡ́κοιμῐ,
ἠρτῡκοίην 		ἠρτῡ́κοις,
ἠρτῡκοίης 		ἠρτῡ́κοι,
ἠρτῡκοίη 		ἠρτῡ́κοιτον ἠρτῡκοίτην ἠρτῡ́κοιμεν ἠρτῡ́κοιτε ἠρτῡ́κοιεν
imperative   ἤρτῡκε ἠρτῡκέτω ἠρτῡ́κετον ἠρτῡκέτων   ἠρτῡ́κετε ἠρτῡκόντων
middle/
passive 		indicative ἤρτῡμαι ἤρτῡσαι ἤρτῡται ἤρτῡσθον ἤρτῡσθον ἠρτῡ́μεθᾰ ἤρτῡσθε ἤρτῡνται
subjunctive ἠρτῡμένος ὦ ἠρτῡμένος ᾖς ἠρτῡμένος ᾖ ἠρτῡμένω ἦτον ἠρτῡμένω ἦτον ἠρτῡμένοι ὦμεν ἠρτῡμένοι ἦτε ἠρτῡμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἠρτῡμένος εἴην ἠρτῡμένος εἴης ἠρτῡμένος εἴη ἠρτῡμένω εἴητον/εἶτον ἠρτῡμένω εἰήτην/εἴτην ἠρτῡμένοι εἴημεν/εἶμεν ἠρτῡμένοι εἴητε/εἶτε ἠρτῡμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἤρτῡσο ἠρτῡ́σθω ἤρτῡσθον ἠρτῡ́σθων   ἤρτῡσθε ἠρτῡ́σθων
active middle/passive
infinitive ἠρτῡκέναι ἠρτῦσθαι
participle m ἠρτῡκώς ἠρτῡμένος
f ἠρτῡκυῖᾰ ἠρτῡμένη
n ἠρτῡκός ἠρτῡμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἠρτῡ́κειν, ἠρτῡ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠρτῡ́κειν,
ἠρτῡ́κη 		ἠρτῡ́κεις,
ἠρτῡ́κης 		ἠρτῡ́κει(ν) ἠρτῡ́κετον ἠρτῡκέτην ἠρτῡ́κεμεν ἠρτῡ́κετε ἠρτῡ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἠρτῡ́μην ἤρτῡσο ἤρτῡτο ἤρτῡσθον ἠρτῡ́σθην ἠρτῡ́μεθᾰ ἤρτῡσθε ἤρτῡντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “ἀρτύω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 144

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia