From ᾰ̔μᾰρτᾰ́νω (hamartánō, “to miss”) + -άς (-ás, “a noun-forming suffix”)
ἁμαρτάς • (hamartás) f (genitive ἁμαρτάδος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ἁμαρτᾰ́ς hē hamartás |
τὼ ἁμαρτᾰ́δε tṑ hamartáde |
αἱ ἁμαρτᾰ́δες hai hamartádes | ||||||||||
Genitive | τῆς ἁμαρτᾰ́δος tês hamartádos |
τοῖν ἁμαρτᾰ́δοιν toîn hamartádoin |
τῶν ἁμαρτᾰ́δων tôn hamartádōn | ||||||||||
Dative | τῇ ἁμαρτᾰ́δῐ têi hamartádi |
τοῖν ἁμαρτᾰ́δοιν toîn hamartádoin |
ταῖς ἁμαρτᾰ́σῐ / ἁμαρτᾰ́σῐν taîs hamartási(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν ἁμαρτᾰ́δᾰ tḕn hamartáda |
τὼ ἁμαρτᾰ́δε tṑ hamartáde |
τᾱ̀ς ἁμαρτᾰ́δᾰς tā̀s hamartádas | ||||||||||
Vocative | ἁμαρτᾰ́ς hamartás |
ἁμαρτᾰ́δε hamartáde |
ἁμαρτᾰ́δες hamartádes | ||||||||||
Notes: |
|