ἐμπνέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἐμπνέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἐμπνέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἐμπνέω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἐμπνέω you have here. The definition of the word ἐμπνέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἐμπνέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: εμπνέω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From ἐν- (en-) +‎ πνέω (pnéō).

Pronunciation

 

Verb

ἐμπνέω • (empnéō)

  1. to blow or breathe upon
  2. (intransitive) to breathe, live, be alive
  3. to breathe of
  4. (transitive) to blow into, swell (a sail)
  5. to breathe into, inspire

Conjugation

   Present: ἐμπνέω, ἐμπνέομαι (Contracted only in -ει-)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμπνέω ἐμπνεῖς ἐμπνεῖ ἐμπνεῖτον ἐμπνεῖτον ἐμπνέομεν ἐμπνεῖτε ἐμπνέουσῐ(ν)
subjunctive ἐμπνέω ἐμπνέῃς ἐμπνέῃ ἐμπνέητον ἐμπνέητον ἐμπνέωμεν ἐμπνέητε ἐμπνέωσῐ(ν)
optative ἐμπνέοιμῐ ἐμπνέοις ἐμπνέοι ἐμπνέοιτον ἐμπνεοίτην ἐμπνέοιμεν ἐμπνέοιτε ἐμπνέοιεν
imperative   ἐμπνεῖ ἐμπνείτω ἐμπνεῖτον ἐμπνείτων   ἐμπνεῖτε ἐμπνεόντων
middle/
passive 		indicative ἐμπνέομαι ἐμπνέῃ,
πνεῖ 		ἐμπνεῖται ἐμπνεῖσθον ἐμπνεῖσθον ἐμπνεόμεθᾰ ἐμπνεῖσθε ἐμπνέονται
subjunctive ἐμπνέωμαι ἐμπνέῃ ἐμπνέηται ἐμπνέησθον ἐμπνέησθον ἐμπνεώμεθᾰ ἐμπνέησθε ἐμπνέωνται
optative ἐμπνεοίμην ἐμπνέοιο ἐμπνέοιτο ἐμπνέοισθον ἐμπνεοίσθην ἐμπνεοίμεθᾰ ἐμπνέοισθε ἐμπνέοιντο
imperative   ἐμπνέου ἐμπνείσθω ἐμπνεῖσθον ἐμπνείσθων   ἐμπνεῖσθε ἐμπνεέσθων
active middle/passive
infinitive ἐμπνεῖν ἐμπνεῖσθαι
participle m ἐμπνέων ἐμπνεόμενος
f ἐμπνέουσᾰ ἐμπνεομένη
n ἐμπνέον ἐμπνεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐνέπνεον (Contracted only in -ει-)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνέπνεον ἐνέπνεις ἐνέπνει ἐνεπνεῖτον ἐνεπνείτην ἐνεπνέομεν ἐνεπνεῖτε ἐνέπνεον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐμπνεύσω, ἐμπνεύσομαι, ἐμπνευσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμπνεύσω ἐμπνεύσεις ἐμπνεύσει ἐμπνεύσετον ἐμπνεύσετον ἐμπνεύσομεν ἐμπνεύσετε ἐμπνεύσουσῐ(ν)
optative ἐμπνεύσοιμῐ ἐμπνεύσοις ἐμπνεύσοι ἐμπνεύσοιτον ἐμπνευσοίτην ἐμπνεύσοιμεν ἐμπνεύσοιτε ἐμπνεύσοιεν
middle indicative ἐμπνεύσομαι ἐμπνεύσῃ,
ἐμπνεύσει 		ἐμπνεύσεται ἐμπνεύσεσθον ἐμπνεύσεσθον ἐμπνευσόμεθᾰ ἐμπνεύσεσθε ἐμπνεύσονται
optative ἐμπνευσοίμην ἐμπνεύσοιο ἐμπνεύσοιτο ἐμπνεύσοισθον ἐμπνευσοίσθην ἐμπνευσοίμεθᾰ ἐμπνεύσοισθε ἐμπνεύσοιντο
passive indicative ἐμπνευσθήσομαι ἐμπνευσθήσῃ ἐμπνευσθήσεται ἐμπνευσθήσεσθον ἐμπνευσθήσεσθον ἐμπνευσθησόμεθᾰ ἐμπνευσθήσεσθε ἐμπνευσθήσονται
optative ἐμπνευσθησοίμην ἐμπνευσθήσοιο ἐμπνευσθήσοιτο ἐμπνευσθήσοισθον ἐμπνευσθησοίσθην ἐμπνευσθησοίμεθᾰ ἐμπνευσθήσοισθε ἐμπνευσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐμπνεύσειν ἐμπνεύσεσθαι ἐμπνευσθήσεσθαι
participle m ἐμπνεύσων ἐμπνευσόμενος ἐμπνευσθησόμενος
f ἐμπνεύσουσᾰ ἐμπνευσομένη ἐμπνευσθησομένη
n ἐμπνεῦσον ἐμπνευσόμενον ἐμπνευσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐνέπνευσᾰ, ἐνεπνεύσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνέπνευσᾰ ἐνέπνευσᾰς ἐνέπνευσε(ν) ἐνεπνεύσᾰτον ἐνεπνευσᾰ́την ἐνεπνεύσᾰμεν ἐνεπνεύσᾰτε ἐνέπνευσᾰν
subjunctive ἐμπνεύσω ἐμπνεύσῃς ἐμπνεύσῃ ἐμπνεύσητον ἐμπνεύσητον ἐμπνεύσωμεν ἐμπνεύσητε ἐμπνεύσωσῐ(ν)
optative ἐμπνεύσαιμῐ ἐμπνεύσειᾰς,
ἐμπνεύσαις 		ἐμπνεύσειε(ν),
ἐμπνεύσαι 		ἐμπνεύσαιτον ἐμπνευσαίτην ἐμπνεύσαιμεν ἐμπνεύσαιτε ἐμπνεύσειᾰν,
ἐμπνεύσαιεν
imperative   ἔμπνευσον ἐμπνευσᾰ́τω ἐμπνεύσᾰτον ἐμπνευσᾰ́των   ἐμπνεύσᾰτε ἐμπνευσᾰ́ντων
passive indicative ἐνεπνεύσθην ἐνεπνεύσθης ἐνεπνεύσθη ἐνεπνεύσθητον ἐνεπνευσθήτην ἐνεπνεύσθημεν ἐνεπνεύσθητε ἐνεπνεύσθησᾰν
subjunctive ἐμπνευσθῶ ἐμπνευσθῇς ἐμπνευσθῇ ἐμπνευσθῆτον ἐμπνευσθῆτον ἐμπνευσθῶμεν ἐμπνευσθῆτε ἐμπνευσθῶσῐ(ν)
optative ἐμπνευσθείην ἐμπνευσθείης ἐμπνευσθείη ἐμπνευσθεῖτον,
ἐμπνευσθείητον 		ἐμπνευσθείτην,
ἐμπνευσθειήτην 		ἐμπνευσθεῖμεν,
ἐμπνευσθείημεν 		ἐμπνευσθεῖτε,
ἐμπνευσθείητε 		ἐμπνευσθεῖεν,
ἐμπνευσθείησᾰν
imperative   ἐμπνεύσθητῐ ἐμπνευσθήτω ἐμπνεύσθητον ἐμπνευσθήτων   ἐμπνεύσθητε ἐμπνευσθέντων
active passive
infinitive ἐμπνεῦσαι ἐμπνευσθῆναι
participle m ἐμπνεύσᾱς ἐμπνευσθείς
f ἐμπνεύσᾱσᾰ ἐμπνευσθεῖσᾰ
n ἐμπνεῦσᾰν ἐμπνευσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔμπνευσᾰ, ἐμπνεύσθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔμπνευσᾰ ἔμπνευσᾰς ἔμπνευσε(ν) ἐμπνεύσᾰτον ἐμπνευσᾰ́την ἐμπνεύσᾰμεν ἐμπνεύσᾰτε ἔμπνευσᾰν
subjunctive ἐμπνεύσω,
ἐμπνεύσωμῐ 		ἐμπνεύσῃς,
ἐμπνεύσῃσθᾰ 		ἐμπνεύσῃ,
ἐμπνεύσῃσῐ 		ἐμπνεύσητον ἐμπνεύσητον ἐμπνεύσωμεν ἐμπνεύσητε ἐμπνεύσωσῐ(ν)
optative ἐμπνεύσαιμῐ ἐμπνεύσαις,
ἐμπνεύσαισθᾰ,
ἐμπνεύσειᾰς 		ἐμπνεύσειε(ν),
ἐμπνεύσαι 		ἐμπνευσεῖτον ἐμπνευσείτην ἐμπνευσεῖμεν ἐμπνευσεῖτε ἐμπνευσεῖεν
imperative   ἔμπνευσον ἐμπνευσᾰ́τω ἐμπνεύσᾰτον ἐμπνευσᾰ́των   ἐμπνεύσᾰτε ἐμπνευσᾰ́ντων
passive indicative ἐμπνεύσθην ἐμπνεύσθης ἐμπνεύσθη ἐμπνεύσθητον ἐμπνευσθήτην ἐμπνεύσθημεν ἐμπνεύσθητε ἐμπνεύσθησᾰν,
ἔμπνευσθεν
subjunctive ἐμπνευσθῶ ἐμπνευσθῇς ἐμπνευσθῇ ἐμπνευσθῆτον ἐμπνευσθῆτον ἐμπνευσθῶμεν ἐμπνευσθῆτε ἐμπνευσθῶσῐ(ν)
optative ἐμπνευσθείην ἐμπνευσθείης ἐμπνευσθείη ἐμπνευσθεῖτον,
ἐμπνευσθείητον 		ἐμπνευσθείτην,
ἐμπνευσθειήτην 		ἐμπνευσθεῖμεν,
ἐμπνευσθείημεν 		ἐμπνευσθεῖτε,
ἐμπνευσθείητε 		ἐμπνεύσθειεν,
ἐμπνευσθείησᾰν
imperative   ἐμπνεύσθητῐ ἐμπνευσθήτω ἐμπνεύσθητον ἐμπνευσθήτων   ἐμπνεύσθητε ἐμπνευσθέντων
active passive
infinitive ἐμπνεῦσαι/ἐμπνευσᾰ́μεν/ἐμπνευσᾰμέναι ἐμπνευσθῆναι/ἐμπνευσθήμεναι
participle m ἐμπνεύσᾱς ἐμπνευσθείς
f ἐμπνεύσᾱσᾰ ἐμπνευσθεῖσᾰ
n ἐμπνεῦσᾰν ἐμπνευσθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐμπέπνευκᾰ, ἐμπέπνῡμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμπέπνευκᾰ ἐμπέπνευκᾰς ἐμπέπνευκε(ν) ἐμπεπνεύκᾰτον ἐμπεπνεύκᾰτον ἐμπεπνεύκᾰμεν ἐμπεπνεύκᾰτε ἐμπεπνεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐμπεπνεύκω ἐμπεπνεύκῃς ἐμπεπνεύκῃ ἐμπεπνεύκητον ἐμπεπνεύκητον ἐμπεπνεύκωμεν ἐμπεπνεύκητε ἐμπεπνεύκωσῐ(ν)
optative ἐμπεπνεύκοιμῐ,
ἐμπεπνευκοίην 		ἐμπεπνεύκοις,
ἐμπεπνευκοίης 		ἐμπεπνεύκοι,
ἐμπεπνευκοίη 		ἐμπεπνεύκοιτον ἐμπεπνευκοίτην ἐμπεπνεύκοιμεν ἐμπεπνεύκοιτε ἐμπεπνεύκοιεν
imperative   ἐμπέπνευκε ἐμπεπνευκέτω ἐμπεπνεύκετον ἐμπεπνευκέτων   ἐμπεπνεύκετε ἐμπεπνευκόντων
middle/
passive 		indicative ἐμπέπνῡμαι ἐμπέπνῡσαι ἐμπέπνῡται ἐμπέπνῡσθον ἐμπέπνῡσθον ἐμπεπνῡ́μεθᾰ ἐμπέπνῡσθε ἐμπέπνῡνται
subjunctive ἐμπεπνῡμένος ὦ ἐμπεπνῡμένος ᾖς ἐμπεπνῡμένος ᾖ ἐμπεπνῡμένω ἦτον ἐμπεπνῡμένω ἦτον ἐμπεπνῡμένοι ὦμεν ἐμπεπνῡμένοι ἦτε ἐμπεπνῡμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐμπεπνῡμένος εἴην ἐμπεπνῡμένος εἴης ἐμπεπνῡμένος εἴη ἐμπεπνῡμένω εἴητον/εἶτον ἐμπεπνῡμένω εἰήτην/εἴτην ἐμπεπνῡμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐμπεπνῡμένοι εἴητε/εἶτε ἐμπεπνῡμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐμπέπνῡσο ἐμπεπνῡ́σθω ἐμπέπνῡσθον ἐμπεπνῡ́σθων   ἐμπέπνῡσθε ἐμπεπνῡ́σθων
active middle/passive
infinitive ἐμπεπνευκέναι ἐμπεπνῦσθαι
participle m ἐμπεπνευκώς ἐμπεπνῡμένος
f ἐμπεπνευκυῖᾰ ἐμπεπνῡμένη
n ἐμπεπνευκός ἐμπεπνῡμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Quotations

  • New Testament, Acts of the Apostles 9:1:
    Ὁ δὲ Σαῦλος ἔτι ἐμπνέων ἀπειλῆς καὶ φόνου εἰς τοὺς μαθητὰς τοῦ Κυρίου, προσελθὼν τῷ ἀρχιερεῖ
    Ho dè Saûlos éti empnéōn apeilês kaì phónou eis toùs mathētàs toû Kuríou, proselthṑn tôi arkhiereî
    • Translation by KJV
      And Saul, yet breathing out threatenings and slaughter against the disciples of the Lord, went unto the high priest

Descendants

  • Greek: εμπνέω (empnéo)

Further reading
Wikious
Boobota
Sagapedia