ἐπῐ- (epĭ-) + νόμος (nómos) + -ῐς (-ĭs)
ἐπῐνομῐ́ς • (epĭnomĭ́s) f (genitive ἐπῐνομῐ́δος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ἐπῐνομῐ́ς hē epĭnomĭ́s |
τὼ ἐπῐνομῐ́δε tṑ epĭnomĭ́de |
αἱ ἐπῐνομῐ́δες hai epĭnomĭ́des | ||||||||||
Genitive | τῆς ἐπῐνομῐ́δος tês epĭnomĭ́dos |
τοῖν ἐπῐνομῐ́δοιν toîn epĭnomĭ́doin |
τῶν ἐπῐνομῐ́δων tôn epĭnomĭ́dōn | ||||||||||
Dative | τῇ ἐπῐνομῐ́δῐ têi epĭnomĭ́dĭ |
τοῖν ἐπῐνομῐ́δοιν toîn epĭnomĭ́doin |
ταῖς ἐπῐνομῐ́σῐ / ἐπῐνομῐ́σῐν taîs epĭnomĭ́sĭ(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν ἐπῐνομῐ́δᾰ tḕn epĭnomĭ́dă |
τὼ ἐπῐνομῐ́δε tṑ epĭnomĭ́de |
τᾱ̀ς ἐπῐνομῐ́δᾰς tā̀s epĭnomĭ́dăs | ||||||||||
Vocative | ἐπῐνομῐ́ς epĭnomĭ́s |
ἐπῐνομῐ́δε epĭnomĭ́de |
ἐπῐνομῐ́δες epĭnomĭ́des | ||||||||||
Notes: |
|