From ἐπῐ́πλοον (epĭ́ploon, “omentum”) + κήλη (kḗlē, “tumour, hernia”).
ἐπῐπλοκήλη • (epĭplokḗlē) f (genitive ἐπῐπλοκήλης); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ἐπῐπλοκήλη hē epĭplokḗlē |
τὼ ἐπῐπλοκήλᾱ tṑ epĭplokḗlā |
αἱ ἐπῐπλοκῆλαι hai epĭplokêlai | ||||||||||
| Genitive | τῆς ἐπῐπλοκήλης tês epĭplokḗlēs |
τοῖν ἐπῐπλοκήλαιν toîn epĭplokḗlain |
τῶν ἐπῐπλοκηλῶν tôn epĭplokēlôn | ||||||||||
| Dative | τῇ ἐπῐπλοκήλῃ têi epĭplokḗlēi |
τοῖν ἐπῐπλοκήλαιν toîn epĭplokḗlain |
ταῖς ἐπῐπλοκήλαις taîs epĭplokḗlais | ||||||||||
| Accusative | τὴν ἐπῐπλοκήλην tḕn epĭplokḗlēn |
τὼ ἐπῐπλοκήλᾱ tṑ epĭplokḗlā |
τᾱ̀ς ἐπῐπλοκήλᾱς tā̀s epĭplokḗlās | ||||||||||
| Vocative | ἐπῐπλοκήλη epĭplokḗlē |
ἐπῐπλοκήλᾱ epĭplokḗlā |
ἐπῐπλοκῆλαι epĭplokêlai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||