From ἕξις (héxis, “possession, condition”) + -ικός (-ikós, “adjectival suffix”).[1]
ἑκτῐκός • (hektikós) m (feminine ἑκτῐκή, neuter ἑκτῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἑκτῐκός hektikós |
ἑκτῐκή hektikḗ |
ἑκτῐκόν hektikón |
ἑκτῐκώ hektikṓ |
ἑκτῐκᾱ́ hektikā́ |
ἑκτῐκώ hektikṓ |
ἑκτῐκοί hektikoí |
ἑκτῐκαί hektikaí |
ἑκτῐκᾰ́ hektiká | |||||
Genitive | ἑκτῐκοῦ hektikoû |
ἑκτῐκῆς hektikês |
ἑκτῐκοῦ hektikoû |
ἑκτῐκοῖν hektikoîn |
ἑκτῐκαῖν hektikaîn |
ἑκτῐκοῖν hektikoîn |
ἑκτῐκῶν hektikôn |
ἑκτῐκῶν hektikôn |
ἑκτῐκῶν hektikôn | |||||
Dative | ἑκτῐκῷ hektikôi |
ἑκτῐκῇ hektikêi |
ἑκτῐκῷ hektikôi |
ἑκτῐκοῖν hektikoîn |
ἑκτῐκαῖν hektikaîn |
ἑκτῐκοῖν hektikoîn |
ἑκτῐκοῖς hektikoîs |
ἑκτῐκαῖς hektikaîs |
ἑκτῐκοῖς hektikoîs | |||||
Accusative | ἑκτῐκόν hektikón |
ἑκτῐκήν hektikḗn |
ἑκτῐκόν hektikón |
ἑκτῐκώ hektikṓ |
ἑκτῐκᾱ́ hektikā́ |
ἑκτῐκώ hektikṓ |
ἑκτῐκούς hektikoús |
ἑκτῐκᾱ́ς hektikā́s |
ἑκτῐκᾰ́ hektiká | |||||
Vocative | ἑκτῐκέ hektiké |
ἑκτῐκή hektikḗ |
ἑκτῐκόν hektikón |
ἑκτῐκώ hektikṓ |
ἑκτῐκᾱ́ hektikā́ |
ἑκτῐκώ hektikṓ |
ἑκτῐκοί hektikoí |
ἑκτῐκαί hektikaí |
ἑκτῐκᾰ́ hektiká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἑκτῐκῶς hektikôs |
ἑκτῐκώτερος hektikṓteros |
ἑκτῐκώτᾰτος hektikṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|