From ἕτερος (héteros) + δόξα (dóxa) + -ος (-os).
ἑτερόδοξος • (heteródoxos) m or f (neuter ἑτερόδοξον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ἑτερόδοξος heteródoxos |
ἑτερόδοξον heteródoxon |
ἑτεροδόξω heterodóxō |
ἑτεροδόξω heterodóxō |
ἑτερόδοξοι heteródoxoi |
ἑτερόδοξᾰ heteródoxa | ||||||||
Genitive | ἑτεροδόξου heterodóxou |
ἑτεροδόξου heterodóxou |
ἑτεροδόξοιν heterodóxoin |
ἑτεροδόξοιν heterodóxoin |
ἑτεροδόξων heterodóxōn |
ἑτεροδόξων heterodóxōn | ||||||||
Dative | ἑτεροδόξῳ heterodóxōi |
ἑτεροδόξῳ heterodóxōi |
ἑτεροδόξοιν heterodóxoin |
ἑτεροδόξοιν heterodóxoin |
ἑτεροδόξοις heterodóxois |
ἑτεροδόξοις heterodóxois | ||||||||
Accusative | ἑτερόδοξον heteródoxon |
ἑτερόδοξον heteródoxon |
ἑτεροδόξω heterodóxō |
ἑτεροδόξω heterodóxō |
ἑτεροδόξους heterodóxous |
ἑτερόδοξᾰ heteródoxa | ||||||||
Vocative | ἑτερόδοξε heteródoxe |
ἑτερόδοξον heteródoxon |
ἑτεροδόξω heterodóxō |
ἑτεροδόξω heterodóxō |
ἑτερόδοξοι heteródoxoi |
ἑτερόδοξᾰ heteródoxa | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἑτεροδόξως heterodóxōs |
ἑτεροδοξώτερος heterodoxṓteros |
ἑτεροδοξώτᾰτος heterodoxṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|