From ἐν- (en-) + σπονδή (spondḗ).
ἔνσπονδος • (énspondos) m or f (neuter ἔνσπονδον); second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | ἔνσπονδος énspondos |
ἔνσπονδον énspondon |
ἐνσπόνδω enspóndō |
ἐνσπόνδω enspóndō |
ἔνσπονδοι énspondoi |
ἔνσπονδᾰ énsponda | ||||||||
| Genitive | ἐνσπόνδου enspóndou |
ἐνσπόνδου enspóndou |
ἐνσπόνδοιν enspóndoin |
ἐνσπόνδοιν enspóndoin |
ἐνσπόνδων enspóndōn |
ἐνσπόνδων enspóndōn | ||||||||
| Dative | ἐνσπόνδῳ enspóndōi |
ἐνσπόνδῳ enspóndōi |
ἐνσπόνδοιν enspóndoin |
ἐνσπόνδοιν enspóndoin |
ἐνσπόνδοις enspóndois |
ἐνσπόνδοις enspóndois | ||||||||
| Accusative | ἔνσπονδον énspondon |
ἔνσπονδον énspondon |
ἐνσπόνδω enspóndō |
ἐνσπόνδω enspóndō |
ἐνσπόνδους enspóndous |
ἔνσπονδᾰ énsponda | ||||||||
| Vocative | ἔνσπονδε énsponde |
ἔνσπονδον énspondon |
ἐνσπόνδω enspóndō |
ἐνσπόνδω enspóndō |
ἔνσπονδοι énspondoi |
ἔνσπονδᾰ énsponda | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ἐνσπόνδως enspóndōs |
ἐνσπονδότερος enspondóteros |
ἐνσπονδότᾰτος enspondótatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
ἔνσπονδος • (énspondos) m (genitive ἐνσπόνδου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἔνσπονδος ho énspondos |
τὼ ἐνσπόνδω tṑ enspóndō |
οἱ ἔνσπονδοι hoi énspondoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἐνσπόνδου toû enspóndou |
τοῖν ἐνσπόνδοιν toîn enspóndoin |
τῶν ἐνσπόνδων tôn enspóndōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἐνσπόνδῳ tôi enspóndōi |
τοῖν ἐνσπόνδοιν toîn enspóndoin |
τοῖς ἐνσπόνδοις toîs enspóndois | ||||||||||
| Accusative | τὸν ἔνσπονδον tòn énspondon |
τὼ ἐνσπόνδω tṑ enspóndō |
τοὺς ἐνσπόνδους toùs enspóndous | ||||||||||
| Vocative | ἔνσπονδε énsponde |
ἐνσπόνδω enspóndō |
ἔνσπονδοι énspondoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||