ἔργων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ér.ɡɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈer.ɡon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈer.ɣon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈer.ɣon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈer.ɣon/

Noun

ἔργων • (érgōn)

genitive plural of ἔργον (érgon)

Participle

ἔργων • (érgōn) m (feminine ἔργουσᾰ, neuter ἔργον); first/third declension

present active participle of ἔργω (érgō)

Declension

First and third declension of ἔργων; ἔργουσᾰ; ἔργον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἔργων érgōn	ἔργουσᾰ érgousa	ἔργον érgon	ἔργοντε érgonte	ἐργούσᾱ ergoúsā	ἔργοντε érgonte	ἔργοντες érgontes	ἔργουσαι érgousai	ἔργοντᾰ érgonta
Genitive	ἔργοντος érgontos	ἐργούσης ergoúsēs	ἔργοντος érgontos	ἐργόντοιν ergóntoin	ἐργούσαιν ergoúsain	ἐργόντοιν ergóntoin	ἐργόντων ergóntōn	ἐργουσῶν ergousôn	ἐργόντων ergóntōn
Dative	ἔργοντῐ érgonti	ἐργούσῃ ergoúsēi	ἔργοντῐ érgonti	ἐργόντοιν ergóntoin	ἐργούσαιν ergoúsain	ἐργόντοιν ergóntoin	ἔργουσῐ / ἔργουσῐν érgousi(n)	ἐργούσαις ergoúsais	ἔργουσῐ / ἔργουσῐν érgousi(n)
Accusative	ἔργοντᾰ érgonta	ἔργουσᾰν érgousan	ἔργον érgon	ἔργοντε érgonte	ἐργούσᾱ ergoúsā	ἔργοντε érgonte	ἔργοντᾰς érgontas	ἐργούσᾱς ergoúsās	ἔργοντᾰ érgonta
Vocative	ἔργων érgōn	ἔργουσᾰ érgousa	ἔργον érgon	ἔργοντε érgonte	ἐργούσᾱ ergoúsā	ἔργοντε érgonte	ἔργοντες érgontes	ἔργουσαι érgousai	ἔργοντᾰ érgonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἐργόντως ergóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ἔργων

Contents

Ancient Greek

Pronunciation

Noun

Participle

Declension

Wikious

Boobota

Sagapedia