Neuter form of ἱππομᾰνής (hippomanḗs, “swarming with horses”).
ἱππομᾰνές • (hippomanés) n (genitive ἱππομᾰνοῦς); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ἱππομᾰνές tò hippomanés |
τὼ ἱππομᾰνεῖ tṑ hippomaneî |
τᾰ̀ ἱππομᾰνῆ tà hippomanê | ||||||||||
Genitive | τοῦ ἱππομᾰνοῦς toû hippomanoûs |
τοῖν ἱππομᾰνοῖν toîn hippomanoîn |
τῶν ἱππομᾰνῶν tôn hippomanôn | ||||||||||
Dative | τῷ ἱππομᾰνεῖ tôi hippomaneî |
τοῖν ἱππομᾰνοῖν toîn hippomanoîn |
τοῖς ἱππομᾰνέσῐ / ἱππομᾰνέσῐν toîs hippomanési(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ ἱππομᾰνές tò hippomanés |
τὼ ἱππομᾰνεῖ tṑ hippomaneî |
τᾰ̀ ἱππομᾰνῆ tà hippomanê | ||||||||||
Vocative | ἱππομᾰνές hippomanés |
ἱππομᾰνεῖ hippomaneî |
ἱππομᾰνῆ hippomanê | ||||||||||
Notes: |
|