From ὀνομάζω (onomázō, “to name”) + -τικός (-tikós), from ὄνομα (ónoma, “name”).
ὀνομᾰστῐκός • (onomastikós) m (feminine ὀνομᾰστῐκή, neuter ὀνομᾰστῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ὀνομᾰστῐκός onomastikós |
ὀνομᾰστῐκή onomastikḗ |
ὀνομᾰστῐκόν onomastikón |
ὀνομᾰστῐκώ onomastikṓ |
ὀνομᾰστῐκᾱ́ onomastikā́ |
ὀνομᾰστῐκώ onomastikṓ |
ὀνομᾰστῐκοί onomastikoí |
ὀνομᾰστῐκαί onomastikaí |
ὀνομᾰστῐκᾰ́ onomastiká | |||||
Genitive | ὀνομᾰστῐκοῦ onomastikoû |
ὀνομᾰστῐκῆς onomastikês |
ὀνομᾰστῐκοῦ onomastikoû |
ὀνομᾰστῐκοῖν onomastikoîn |
ὀνομᾰστῐκαῖν onomastikaîn |
ὀνομᾰστῐκοῖν onomastikoîn |
ὀνομᾰστῐκῶν onomastikôn |
ὀνομᾰστῐκῶν onomastikôn |
ὀνομᾰστῐκῶν onomastikôn | |||||
Dative | ὀνομᾰστῐκῷ onomastikôi |
ὀνομᾰστῐκῇ onomastikêi |
ὀνομᾰστῐκῷ onomastikôi |
ὀνομᾰστῐκοῖν onomastikoîn |
ὀνομᾰστῐκαῖν onomastikaîn |
ὀνομᾰστῐκοῖν onomastikoîn |
ὀνομᾰστῐκοῖς onomastikoîs |
ὀνομᾰστῐκαῖς onomastikaîs |
ὀνομᾰστῐκοῖς onomastikoîs | |||||
Accusative | ὀνομᾰστῐκόν onomastikón |
ὀνομᾰστῐκήν onomastikḗn |
ὀνομᾰστῐκόν onomastikón |
ὀνομᾰστῐκώ onomastikṓ |
ὀνομᾰστῐκᾱ́ onomastikā́ |
ὀνομᾰστῐκώ onomastikṓ |
ὀνομᾰστῐκούς onomastikoús |
ὀνομᾰστῐκᾱ́ς onomastikā́s |
ὀνομᾰστῐκᾰ́ onomastiká | |||||
Vocative | ὀνομᾰστῐκέ onomastiké |
ὀνομᾰστῐκή onomastikḗ |
ὀνομᾰστῐκόν onomastikón |
ὀνομᾰστῐκώ onomastikṓ |
ὀνομᾰστῐκᾱ́ onomastikā́ |
ὀνομᾰστῐκώ onomastikṓ |
ὀνομᾰστῐκοί onomastikoí |
ὀνομᾰστῐκαί onomastikaí |
ὀνομᾰστῐκᾰ́ onomastiká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ὀνομᾰστῐκῶς onomastikôs |
ὀνομᾰστῐκώτερος onomastikṓteros |
ὀνομᾰστῐκώτᾰτος onomastikṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|