From ῠ̔περ- (huper-, “over”) + πτωχός (ptōkhós, poor, beggarly).
ῠ̔πέρπτωχος • (hupérptōkhos) m or f (neuter ῠ̔πέρπτωχον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ῠ̔πέρπτωχος hupérptōkhos |
ῠ̔πέρπτωχον hupérptōkhon |
ῠ̔περπτώχω huperptṓkhō |
ῠ̔περπτώχω huperptṓkhō |
ῠ̔πέρπτωχοι hupérptōkhoi |
ῠ̔πέρπτωχᾰ hupérptōkha | ||||||||
Genitive | ῠ̔περπτώχου huperptṓkhou |
ῠ̔περπτώχου huperptṓkhou |
ῠ̔περπτώχοιν huperptṓkhoin |
ῠ̔περπτώχοιν huperptṓkhoin |
ῠ̔περπτώχων huperptṓkhōn |
ῠ̔περπτώχων huperptṓkhōn | ||||||||
Dative | ῠ̔περπτώχῳ huperptṓkhōi |
ῠ̔περπτώχῳ huperptṓkhōi |
ῠ̔περπτώχοιν huperptṓkhoin |
ῠ̔περπτώχοιν huperptṓkhoin |
ῠ̔περπτώχοις huperptṓkhois |
ῠ̔περπτώχοις huperptṓkhois | ||||||||
Accusative | ῠ̔πέρπτωχον hupérptōkhon |
ῠ̔πέρπτωχον hupérptōkhon |
ῠ̔περπτώχω huperptṓkhō |
ῠ̔περπτώχω huperptṓkhō |
ῠ̔περπτώχους huperptṓkhous |
ῠ̔πέρπτωχᾰ hupérptōkha | ||||||||
Vocative | ῠ̔πέρπτωχε hupérptōkhe |
ῠ̔πέρπτωχον hupérptōkhon |
ῠ̔περπτώχω huperptṓkhō |
ῠ̔περπτώχω huperptṓkhō |
ῠ̔πέρπτωχοι hupérptōkhoi |
ῠ̔πέρπτωχᾰ hupérptōkha | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ῠ̔περπτώχως huperptṓkhōs |
ῠ̔περπτωχότερος huperptōkhóteros |
ῠ̔περπτωχότᾰτος huperptōkhótatos | ||||||||||||
Notes: |
|