ὑπαλλάσσω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ὑπαλλάσσω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ὑπαλλάσσω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ὑπαλλάσσω in singular and plural. Everything you need to know about the word ὑπαλλάσσω you have here. The definition of the word ὑπαλλάσσω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofὑπαλλάσσω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From ὑπο- (hupo-, under) +‎ ἀλλάσσω (allássō, “to change, alter”).

Pronunciation

 

Verb

ὑπᾰλλᾰ́σσω • (hupallássō)

  1. to exchange, barter
  2. to change a little
  3. to mortgage
  4. to change gradually

Conjugation

   Present: ὑπᾰλλᾰ́σσω, ὑπᾰλλᾰ́σσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑπᾰλλᾰ́σσω ὑπᾰλλᾰ́σσεις ὑπᾰλλᾰ́σσει ὑπᾰλλᾰ́σσετον ὑπᾰλλᾰ́σσετον ὑπᾰλλᾰ́σσομεν ὑπᾰλλᾰ́σσετε ὑπᾰλλᾰ́σσουσῐ(ν)
subjunctive ὑπᾰλλᾰ́σσω ὑπᾰλλᾰ́σσῃς ὑπᾰλλᾰ́σσῃ ὑπᾰλλᾰ́σσητον ὑπᾰλλᾰ́σσητον ὑπᾰλλᾰ́σσωμεν ὑπᾰλλᾰ́σσητε ὑπᾰλλᾰ́σσωσῐ(ν)
optative ὑπᾰλλᾰ́σσοιμῐ ὑπᾰλλᾰ́σσοις ὑπᾰλλᾰ́σσοι ὑπᾰλλᾰ́σσοιτον ὑπᾰλλᾰσσοίτην ὑπᾰλλᾰ́σσοιμεν ὑπᾰλλᾰ́σσοιτε ὑπᾰλλᾰ́σσοιεν
imperative   ὑπᾰ́λλᾰσσε ὑπᾰλλᾰσσέτω ὑπᾰλλᾰ́σσετον ὑπᾰλλᾰσσέτων   ὑπᾰλλᾰ́σσετε ὑπᾰλλᾰσσόντων
middle/
passive 		indicative ὑπᾰλλᾰ́σσομαι ὑπᾰλλᾰ́σσῃ,
ὑπᾰλλᾰ́σσει 		ὑπᾰλλᾰ́σσεται ὑπᾰλλᾰ́σσεσθον ὑπᾰλλᾰ́σσεσθον ὑπᾰλλᾰσσόμεθᾰ ὑπᾰλλᾰ́σσεσθε ὑπᾰλλᾰ́σσονται
subjunctive ὑπᾰλλᾰ́σσωμαι ὑπᾰλλᾰ́σσῃ ὑπᾰλλᾰ́σσηται ὑπᾰλλᾰ́σσησθον ὑπᾰλλᾰ́σσησθον ὑπᾰλλᾰσσώμεθᾰ ὑπᾰλλᾰ́σσησθε ὑπᾰλλᾰ́σσωνται
optative ὑπᾰλλᾰσσοίμην ὑπᾰλλᾰ́σσοιο ὑπᾰλλᾰ́σσοιτο ὑπᾰλλᾰ́σσοισθον ὑπᾰλλᾰσσοίσθην ὑπᾰλλᾰσσοίμεθᾰ ὑπᾰλλᾰ́σσοισθε ὑπᾰλλᾰ́σσοιντο
imperative   ὑπᾰλλᾰ́σσου ὑπᾰλλᾰσσέσθω ὑπᾰλλᾰ́σσεσθον ὑπᾰλλᾰσσέσθων   ὑπᾰλλᾰ́σσεσθε ὑπᾰλλᾰσσέσθων
active middle/passive
infinitive ὑπᾰλλᾰ́σσειν ὑπᾰλλᾰ́σσεσθαι
participle m ὑπᾰλλᾰ́σσων ὑπᾰλλᾰσσόμενος
f ὑπᾰλλᾰ́σσουσᾰ ὑπᾰλλᾰσσομένη
n ὑπᾰλλᾰ́σσον ὑπᾰλλᾰσσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὑπήλλᾰσσον, ὑπηλλᾰσσόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑπήλλᾰσσον ὑπήλλᾰσσες ὑπήλλᾰσσε(ν) ὑπηλλᾰ́σσετον ὑπηλλᾰσσέτην ὑπηλλᾰ́σσομεν ὑπηλλᾰ́σσετε ὑπήλλᾰσσον
middle/
passive 		indicative ὑπηλλᾰσσόμην ὑπηλλᾰ́σσου ὑπηλλᾰ́σσετο ὑπηλλᾰ́σσεσθον ὑπηλλᾰσσέσθην ὑπηλλᾰσσόμεθᾰ ὑπηλλᾰ́σσεσθε ὑπηλλᾰ́σσοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὑπᾰλλᾰ́ξω, ὑπᾰλλᾰ́ξομαι, ὑπᾰλλᾰχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑπᾰλλᾰ́ξω ὑπᾰλλᾰ́ξεις ὑπᾰλλᾰ́ξει ὑπᾰλλᾰ́ξετον ὑπᾰλλᾰ́ξετον ὑπᾰλλᾰ́ξομεν ὑπᾰλλᾰ́ξετε ὑπᾰλλᾰ́ξουσῐ(ν)
optative ὑπᾰλλᾰ́ξοιμῐ ὑπᾰλλᾰ́ξοις ὑπᾰλλᾰ́ξοι ὑπᾰλλᾰ́ξοιτον ὑπᾰλλᾰξοίτην ὑπᾰλλᾰ́ξοιμεν ὑπᾰλλᾰ́ξοιτε ὑπᾰλλᾰ́ξοιεν
middle indicative ὑπᾰλλᾰ́ξομαι ὑπᾰλλᾰ́ξῃ,
ὑπᾰλλᾰ́ξει 		ὑπᾰλλᾰ́ξεται ὑπᾰλλᾰ́ξεσθον ὑπᾰλλᾰ́ξεσθον ὑπᾰλλᾰξόμεθᾰ ὑπᾰλλᾰ́ξεσθε ὑπᾰλλᾰ́ξονται
optative ὑπᾰλλᾰξοίμην ὑπᾰλλᾰ́ξοιο ὑπᾰλλᾰ́ξοιτο ὑπᾰλλᾰ́ξοισθον ὑπᾰλλᾰξοίσθην ὑπᾰλλᾰξοίμεθᾰ ὑπᾰλλᾰ́ξοισθε ὑπᾰλλᾰ́ξοιντο
passive indicative ὑπᾰλλᾰχθήσομαι ὑπᾰλλᾰχθήσῃ ὑπᾰλλᾰχθήσεται ὑπᾰλλᾰχθήσεσθον ὑπᾰλλᾰχθήσεσθον ὑπᾰλλᾰχθησόμεθᾰ ὑπᾰλλᾰχθήσεσθε ὑπᾰλλᾰχθήσονται
optative ὑπᾰλλᾰχθησοίμην ὑπᾰλλᾰχθήσοιο ὑπᾰλλᾰχθήσοιτο ὑπᾰλλᾰχθήσοισθον ὑπᾰλλᾰχθησοίσθην ὑπᾰλλᾰχθησοίμεθᾰ ὑπᾰλλᾰχθήσοισθε ὑπᾰλλᾰχθήσοιντο
active middle passive
infinitive ὑπᾰλλᾰ́ξειν ὑπᾰλλᾰ́ξεσθαι ὑπᾰλλᾰχθήσεσθαι
participle m ὑπᾰλλᾰ́ξων ὑπᾰλλᾰξόμενος ὑπᾰλλᾰχθησόμενος
f ὑπᾰλλᾰ́ξουσᾰ ὑπᾰλλᾰξομένη ὑπᾰλλᾰχθησομένη
n ὑπᾰλλᾰ́ξον ὑπᾰλλᾰξόμενον ὑπᾰλλᾰχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὑπήλλᾰξᾰ, ὑπηλλᾰξᾰ́μην, ὑπηλλᾰ́χθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑπήλλᾰξᾰ ὑπήλλᾰξᾰς ὑπήλλᾰξε(ν) ὑπηλλᾰ́ξᾰτον ὑπηλλᾰξᾰ́την ὑπηλλᾰ́ξᾰμεν ὑπηλλᾰ́ξᾰτε ὑπήλλᾰξᾰν
subjunctive ὑπᾰλλᾰ́ξω ὑπᾰλλᾰ́ξῃς ὑπᾰλλᾰ́ξῃ ὑπᾰλλᾰ́ξητον ὑπᾰλλᾰ́ξητον ὑπᾰλλᾰ́ξωμεν ὑπᾰλλᾰ́ξητε ὑπᾰλλᾰ́ξωσῐ(ν)
optative ὑπᾰλλᾰ́ξαιμῐ ὑπᾰλλᾰ́ξειᾰς,
ὑπᾰλλᾰ́ξαις 		ὑπᾰλλᾰ́ξειε(ν),
ὑπᾰλλᾰ́ξαι 		ὑπᾰλλᾰ́ξαιτον ὑπᾰλλᾰξαίτην ὑπᾰλλᾰ́ξαιμεν ὑπᾰλλᾰ́ξαιτε ὑπᾰλλᾰ́ξειᾰν,
ὑπᾰλλᾰ́ξαιεν
imperative   ὑπᾰ́λλᾰξον ὑπᾰλλᾰξᾰ́τω ὑπᾰλλᾰ́ξᾰτον ὑπᾰλλᾰξᾰ́των   ὑπᾰλλᾰ́ξᾰτε ὑπᾰλλᾰξᾰ́ντων
middle indicative ὑπηλλᾰξᾰ́μην ὑπηλλᾰ́ξω ὑπηλλᾰ́ξᾰτο ὑπηλλᾰ́ξᾰσθον ὑπηλλᾰξᾰ́σθην ὑπηλλᾰξᾰ́μεθᾰ ὑπηλλᾰ́ξᾰσθε ὑπηλλᾰ́ξᾰντο
subjunctive ὑπᾰλλᾰ́ξωμαι ὑπᾰλλᾰ́ξῃ ὑπᾰλλᾰ́ξηται ὑπᾰλλᾰ́ξησθον ὑπᾰλλᾰ́ξησθον ὑπᾰλλᾰξώμεθᾰ ὑπᾰλλᾰ́ξησθε ὑπᾰλλᾰ́ξωνται
optative ὑπᾰλλᾰξαίμην ὑπᾰλλᾰ́ξαιο ὑπᾰλλᾰ́ξαιτο ὑπᾰλλᾰ́ξαισθον ὑπᾰλλᾰξαίσθην ὑπᾰλλᾰξαίμεθᾰ ὑπᾰλλᾰ́ξαισθε ὑπᾰλλᾰ́ξαιντο
imperative   ὑπᾰ́λλᾰξαι ὑπᾰλλᾰξᾰ́σθω ὑπᾰλλᾰ́ξᾰσθον ὑπᾰλλᾰξᾰ́σθων   ὑπᾰλλᾰ́ξᾰσθε ὑπᾰλλᾰξᾰ́σθων
passive indicative ὑπηλλᾰ́χθην ὑπηλλᾰ́χθης ὑπηλλᾰ́χθη ὑπηλλᾰ́χθητον ὑπηλλᾰχθήτην ὑπηλλᾰ́χθημεν ὑπηλλᾰ́χθητε ὑπηλλᾰ́χθησᾰν
subjunctive ὑπᾰλλᾰχθῶ ὑπᾰλλᾰχθῇς ὑπᾰλλᾰχθῇ ὑπᾰλλᾰχθῆτον ὑπᾰλλᾰχθῆτον ὑπᾰλλᾰχθῶμεν ὑπᾰλλᾰχθῆτε ὑπᾰλλᾰχθῶσῐ(ν)
optative ὑπᾰλλᾰχθείην ὑπᾰλλᾰχθείης ὑπᾰλλᾰχθείη ὑπᾰλλᾰχθεῖτον,
ὑπᾰλλᾰχθείητον 		ὑπᾰλλᾰχθείτην,
ὑπᾰλλᾰχθειήτην 		ὑπᾰλλᾰχθεῖμεν,
ὑπᾰλλᾰχθείημεν 		ὑπᾰλλᾰχθεῖτε,
ὑπᾰλλᾰχθείητε 		ὑπᾰλλᾰχθεῖεν,
ὑπᾰλλᾰχθείησᾰν
imperative   ὑπᾰλλᾰ́χθητῐ ὑπᾰλλᾰχθήτω ὑπᾰλλᾰ́χθητον ὑπᾰλλᾰχθήτων   ὑπᾰλλᾰ́χθητε ὑπᾰλλᾰχθέντων
active middle passive
infinitive ὑπᾰλλᾰ́ξαι ὑπᾰλλᾰ́ξᾰσθαι ὑπᾰλλᾰχθῆναι
participle m ὑπᾰλλᾰ́ξᾱς ὑπᾰλλᾰξᾰ́μενος ὑπᾰλλᾰχθείς
f ὑπᾰλλᾰ́ξᾱσᾰ ὑπᾰλλᾰξᾰμένη ὑπᾰλλᾰχθεῖσᾰ
n ὑπᾰλλᾰ́ξᾰν ὑπᾰλλᾰξᾰ́μενον ὑπᾰλλᾰχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὑπήλλᾰγον, ὑπηλλᾰγόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑπήλλᾰγον ὑπήλλᾰγες ὑπήλλᾰγε(ν) ὑπηλλᾰ́γετον ὑπηλλᾰγέτην ὑπηλλᾰ́γομεν ὑπηλλᾰ́γετε ὑπήλλᾰγον
subjunctive ὑπᾰλλᾰ́γω ὑπᾰλλᾰ́γῃς ὑπᾰλλᾰ́γῃ ὑπᾰλλᾰ́γητον ὑπᾰλλᾰ́γητον ὑπᾰλλᾰ́γωμεν ὑπᾰλλᾰ́γητε ὑπᾰλλᾰ́γωσῐ(ν)
optative ὑπᾰλλᾰ́γοιμῐ ὑπᾰλλᾰ́γοις ὑπᾰλλᾰ́γοι ὑπᾰλλᾰ́γοιτον ὑπᾰλλᾰγοίτην ὑπᾰλλᾰ́γοιμεν ὑπᾰλλᾰ́γοιτε ὑπᾰλλᾰ́γοιεν
imperative   ὑπᾰ́λλᾰγε ὑπᾰλλᾰγέτω ὑπᾰλλᾰ́γετον ὑπᾰλλᾰγέτων   ὑπᾰλλᾰ́γετε ὑπᾰλλᾰγόντων
middle indicative ὑπηλλᾰγόμην ὑπηλλᾰ́γου ὑπηλλᾰ́γετο ὑπηλλᾰ́γεσθον ὑπηλλᾰγέσθην ὑπηλλᾰγόμεθᾰ ὑπηλλᾰ́γεσθε ὑπηλλᾰ́γοντο
subjunctive ὑπᾰλλᾰ́γωμαι ὑπᾰλλᾰ́γῃ ὑπᾰλλᾰ́γηται ὑπᾰλλᾰ́γησθον ὑπᾰλλᾰ́γησθον ὑπᾰλλᾰγώμεθᾰ ὑπᾰλλᾰ́γησθε ὑπᾰλλᾰ́γωνται
optative ὑπᾰλλᾰγοίμην ὑπᾰλλᾰ́γοιο ὑπᾰλλᾰ́γοιτο ὑπᾰλλᾰ́γοισθον ὑπᾰλλᾰγοίσθην ὑπᾰλλᾰγοίμεθᾰ ὑπᾰλλᾰ́γοισθε ὑπᾰλλᾰ́γοιντο
imperative   ὑπᾰλλᾰγοῦ ὑπᾰλλᾰγέσθω ὑπᾰλλᾰ́γεσθον ὑπᾰλλᾰγέσθων   ὑπᾰλλᾰ́γεσθε ὑπᾰλλᾰγέσθων
active middle
infinitive ὑπᾰλλᾰγεῖν ὑπᾰλλᾰγέσθαι
participle m ὑπᾰλλᾰγών ὑπᾰλλᾰγόμενος
f ὑπᾰλλᾰγοῦσᾰ ὑπᾰλλᾰγομένη
n ὑπᾰλλᾰγόν ὑπᾰλλᾰγόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ὑπήλλᾰχᾰ, ὑπήλλᾰγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑπήλλᾰχᾰ ὑπήλλᾰχᾰς ὑπήλλᾰχε(ν) ὑπηλλᾰ́χᾰτον ὑπηλλᾰ́χᾰτον ὑπηλλᾰ́χᾰμεν ὑπηλλᾰ́χᾰτε ὑπηλλᾰ́χᾱσῐ(ν)
subjunctive ὑπηλλᾰ́χω ὑπηλλᾰ́χῃς ὑπηλλᾰ́χῃ ὑπηλλᾰ́χητον ὑπηλλᾰ́χητον ὑπηλλᾰ́χωμεν ὑπηλλᾰ́χητε ὑπηλλᾰ́χωσῐ(ν)
optative ὑπηλλᾰ́χοιμῐ,
ὑπηλλᾰχοίην 		ὑπηλλᾰ́χοις,
ὑπηλλᾰχοίης 		ὑπηλλᾰ́χοι,
ὑπηλλᾰχοίη 		ὑπηλλᾰ́χοιτον ὑπηλλᾰχοίτην ὑπηλλᾰ́χοιμεν ὑπηλλᾰ́χοιτε ὑπηλλᾰ́χοιεν
imperative   ὑπήλλᾰχε ὑπηλλᾰχέτω ὑπηλλᾰ́χετον ὑπηλλᾰχέτων   ὑπηλλᾰ́χετε ὑπηλλᾰχόντων
middle/
passive 		indicative ὑπήλλᾰγμαι ὑπήλλᾰξαι ὑπήλλᾰκται ὑπήλλᾰχθον ὑπήλλᾰχθον ὑπηλλᾰ́γμεθᾰ ὑπήλλᾰχθε ὑπηλλᾰ́χᾰται
subjunctive ὑπηλλᾰγμένος ὦ ὑπηλλᾰγμένος ᾖς ὑπηλλᾰγμένος ᾖ ὑπηλλᾰγμένω ἦτον ὑπηλλᾰγμένω ἦτον ὑπηλλᾰγμένοι ὦμεν ὑπηλλᾰγμένοι ἦτε ὑπηλλᾰγμένοι ὦσῐ(ν)
optative ὑπηλλᾰγμένος εἴην ὑπηλλᾰγμένος εἴης ὑπηλλᾰγμένος εἴη ὑπηλλᾰγμένω εἴητον/εἶτον ὑπηλλᾰγμένω εἰήτην/εἴτην ὑπηλλᾰγμένοι εἴημεν/εἶμεν ὑπηλλᾰγμένοι εἴητε/εἶτε ὑπηλλᾰγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ὑπήλλᾰξο ὑπηλλᾰ́χθω ὑπήλλᾰχθον ὑπηλλᾰ́χθων   ὑπήλλᾰχθε ὑπηλλᾰ́χθων
active middle/passive
infinitive ὑπηλλᾰχέναι ὑπηλλᾰ́χθαι
participle m ὑπηλλᾰχώς ὑπηλλᾰγμένος
f ὑπηλλᾰχυῖᾰ ὑπηλλᾰγμένη
n ὑπηλλᾰχός ὑπηλλᾰγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia