From ὑπο- (hupo-, “below, under”) + ἵστημι (hístēmi, “to stand”) + -της (-tēs, masculine agent-noun suffix).
ὑποστᾰ́της • (hupostátēs) m (genitive ὑποστᾰ́του); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ὑποστᾰ́της ho hupostátēs |
τὼ ὑποστᾰ́τᾱ tṑ hupostátā |
οἱ ὑποστᾰ́ται hoi hupostátai | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ὑποστᾰ́του toû hupostátou |
τοῖν ὑποστᾰ́ταιν toîn hupostátain |
τῶν ὑποστᾰτῶν tôn hupostatôn | ||||||||||
| Dative | τῷ ὑποστᾰ́τῃ tôi hupostátēi |
τοῖν ὑποστᾰ́ταιν toîn hupostátain |
τοῖς ὑποστᾰ́ταις toîs hupostátais | ||||||||||
| Accusative | τὸν ὑποστᾰ́την tòn hupostátēn |
τὼ ὑποστᾰ́τᾱ tṑ hupostátā |
τοὺς ὑποστᾰ́τᾱς toùs hupostátās | ||||||||||
| Vocative | ὑποστᾰ́τᾰ hupostáta |
ὑποστᾰ́τᾱ hupostátā |
ὑποστᾰ́ται hupostátai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||