ὡραῖος

See also: ωραίος

Ancient Greek

ὥρα (hṓra) +‎ -ιος (-ios).

ὡραῖος • (hōraîos) m (feminine ὡραίᾱ, neuter ὡραῖον); first/second declension

First and second declension of ὡραῖος; ὡραίᾱ; ὡραῖον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ὡραῖος hōraîos	ὡραίᾱ hōraíā	ὡραῖον hōraîon	ὡραίω hōraíō	ὡραίᾱ hōraíā	ὡραίω hōraíō	ὡραῖοι hōraîoi	ὡραῖαι hōraîai	ὡραῖᾰ hōraîa
Genitive	ὡραίου hōraíou	ὡραίᾱς hōraíās	ὡραίου hōraíou	ὡραίοιν hōraíoin	ὡραίαιν hōraíain	ὡραίοιν hōraíoin	ὡραίων hōraíōn	ὡραίων hōraíōn	ὡραίων hōraíōn
Dative	ὡραίῳ hōraíōi	ὡραίᾳ hōraíāi	ὡραίῳ hōraíōi	ὡραίοιν hōraíoin	ὡραίαιν hōraíain	ὡραίοιν hōraíoin	ὡραίοις hōraíois	ὡραίαις hōraíais	ὡραίοις hōraíois
Accusative	ὡραῖον hōraîon	ὡραίᾱν hōraíān	ὡραῖον hōraîon	ὡραίω hōraíō	ὡραίᾱ hōraíā	ὡραίω hōraíō	ὡραίους hōraíous	ὡραίᾱς hōraíās	ὡραῖᾰ hōraîa
Vocative	ὡραῖε hōraîe	ὡραίᾱ hōraíā	ὡραῖον hōraîon	ὡραίω hōraíō	ὡραίᾱ hōraíā	ὡραίω hōraíō	ὡραῖοι hōraîoi	ὡραῖαι hōraîai	ὡραῖᾰ hōraîa
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ὡραίως hōraíōs			ὡραιότερος hōraióteros			ὡραιότᾰτος hōraiótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.