Halime f
From Arabic حَلِيمة (ḥalīma, “the mild, gentle, patient”).
Halime
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Halime | Halimeler / Halime'ler |
accusative | Halime'yi | Halimeleri / Halime'leri |
dative | Halime'ye | Halimelere / Halime'lere |
locative | Halime'de | Halimelerde / Halime'lerde |
ablative | Halime'den | Halimelerden / Halime'lerden |
genitive | Halime'nin | Halimelerin / Halime'lerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Halime'm | Halimelerim / Halime'lerim |
senin (your) | Halime'n | Halimelerin / Halime'lerin |
onun (his/her/its) | Halime'si | Halimeleri / Halime'leri |
bizim (our) | Halime'miz | Halimelerimiz / Halime'lerimiz |
sizin (your) | Halime'niz | Halimeleriniz / Halime'leriniz |
onların (their) | Halime'si / Halimeleri / Halime'leri | Halimeleri / Halime'leri |