aankwispelen

Hello, you have come here looking for the meaning of the word aankwispelen. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word aankwispelen, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say aankwispelen in singular and plural. Everything you need to know about the word aankwispelen you have here. The definition of the word aankwispelen will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofaankwispelen, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ kwispelen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːnˌkʋɪs.pə.lə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧kwis‧pe‧len

Verb

aankwispelen

  1. (intransitive, rare, chiefly used as an infinitive or participle) to approach while wagging one's tail
    • 1887, Jacob Stinissen, Verhalen voor groote en kleine kinderen, page 5:
      Daar kwam op een gegeven teeken, een allerliefste hondje aankwispelen, dat onder den groven kiel zijns meesters geslapen had.
      There came, once the sign has been given, a most lovely dog drawing near and wagging its tail, that had been sleeping under the coarse smock of its master.
    • 2010, Adriaan van Dis, Tikkop:
      Een ridgeback kwam aangekwispeld.
      A ridgeback drew near, wagging its tail.

Conjugation

Conjugation of aankwispelen (weak, separable)
infinitive aankwispelen
past singular kwispelde aan
past participle aangekwispeld
infinitive aankwispelen
gerund aankwispelen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kwispel aan kwispelde aan aankwispel aankwispelde
2nd person sing. (jij) kwispelt aan, kwispel aan2 kwispelde aan aankwispelt aankwispelde
2nd person sing. (u) kwispelt aan kwispelde aan aankwispelt aankwispelde
2nd person sing. (gij) kwispelt aan kwispelde aan aankwispelt aankwispelde
3rd person singular kwispelt aan kwispelde aan aankwispelt aankwispelde
plural kwispelen aan kwispelden aan aankwispelen aankwispelden
subjunctive sing.1 kwispele aan kwispelde aan aankwispele aankwispelde
subjunctive plur.1 kwispelen aan kwispelden aan aankwispelen aankwispelden
imperative sing. kwispel aan
imperative plur.1 kwispelt aan
participles aankwispelend aangekwispeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.
Wikious
Boobota
Sagapedia