aanlassen
Conjugation of aanlassen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanlassen | |||
past singular | laste aan | |||
past participle | aangelast | |||
infinitive | aanlassen | |||
gerund | aanlassen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | las aan | laste aan | aanlas | aanlaste |
2nd person sing. (jij) | last aan, las aan2 | laste aan | aanlast | aanlaste |
2nd person sing. (u) | last aan | laste aan | aanlast | aanlaste |
2nd person sing. (gij) | last aan | laste aan | aanlast | aanlaste |
3rd person singular | last aan | laste aan | aanlast | aanlaste |
plural | lassen aan | lasten aan | aanlassen | aanlasten |
subjunctive sing.1 | lasse aan | laste aan | aanlasse | aanlaste |
subjunctive plur.1 | lassen aan | lasten aan | aanlassen | aanlasten |
imperative sing. | las aan | |||
imperative plur.1 | last aan | |||
participles | aanlassend | aangelast | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |