aanvangen

Hello, you have come here looking for the meaning of the word aanvangen. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word aanvangen, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say aanvangen in singular and plural. Everything you need to know about the word aanvangen you have here. The definition of the word aanvangen will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofaanvangen, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːnˌvɑŋə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧van‧gen

Etymology 1

From Middle Dutch aenvangen, from Old Dutch . Equivalent to aan +‎ vangen.

Verb

aanvangen

  1. (transitive, intransitive) to begin, to start, to commence
Conjugation
Conjugation of aanvangen (strong class 7, separable)
infinitive aanvangen
past singular ving aan
past participle aangevangen
infinitive aanvangen
gerund aanvangen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular vang aan ving aan aanvang aanving
2nd person sing. (jij) vangt aan, vang aan2 ving aan aanvangt aanving
2nd person sing. (u) vangt aan ving aan aanvangt aanving
2nd person sing. (gij) vangt aan vingt aan aanvangt aanvingt
3rd person singular vangt aan ving aan aanvangt aanving
plural vangen aan vingen aan aanvangen aanvingen
subjunctive sing.1 vange aan vinge aan aanvange aanvinge
subjunctive plur.1 vangen aan vingen aan aanvangen aanvingen
imperative sing. vang aan
imperative plur.1 vangt aan
participles aanvangend aangevangen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

aanvangen

  1. plural of aanvang

Anagrams

Wikious
Boobota
Sagapedia