aanwrijven
Conjugation of aanwrijven (strong class 1, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanwrijven | |||
past singular | wreef aan | |||
past participle | aangewreven | |||
infinitive | aanwrijven | |||
gerund | aanwrijven n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | wrijf aan | wreef aan | aanwrijf | aanwreef |
2nd person sing. (jij) | wrijft aan, wrijf aan2 | wreef aan | aanwrijft | aanwreef |
2nd person sing. (u) | wrijft aan | wreef aan | aanwrijft | aanwreef |
2nd person sing. (gij) | wrijft aan | wreeft aan | aanwrijft | aanwreeft |
3rd person singular | wrijft aan | wreef aan | aanwrijft | aanwreef |
plural | wrijven aan | wreven aan | aanwrijven | aanwreven |
subjunctive sing.1 | wrijve aan | wreve aan | aanwrijve | aanwreve |
subjunctive plur.1 | wrijven aan | wreven aan | aanwrijven | aanwreven |
imperative sing. | wrijf aan | |||
imperative plur.1 | wrijft aan | |||
participles | aanwrijvend | aangewreven | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |