From absencja + -ny. First attested in 1894.[1]
absencyjny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | absencyjny | absencyjna | absencyjne | absencyjni | absencyjne | |
genitive | absencyjnego | absencyjnej | absencyjnego | absencyjnych | ||
dative | absencyjnemu | absencyjnej | absencyjnemu | absencyjnym | ||
accusative | absencyjnego | absencyjny | absencyjną | absencyjne | absencyjnych | absencyjne |
instrumental | absencyjnym | absencyjną | absencyjnym | absencyjnymi | ||
locative | absencyjnym | absencyjnej | absencyjnym | absencyjnych |