adab

Hello, you have come here looking for the meaning of the word adab. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word adab, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say adab in singular and plural. Everything you need to know about the word adab you have here. The definition of the word adab will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofadab, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: adáb

Afar

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈadab/
  • Hyphenation: a‧dab

Noun

ádab m 

  1. alternative form of adábi

References

  • Mohamed Hassan Kamil (2015) L’afar: description grammaticale d’une langue couchitique (Djibouti, Erythrée et Ethiopie), Paris: Université Sorbonne Paris Cité (doctoral thesis), page 51

Indonesian

Etymology

From Malay adab, from Classical Malay ادب (adab), from Arabic أَدَب (ʔadab).

Pronunciation

Noun

adab (plural adab-adab)

  1. good manner, politeness, civility
    Synonym: akhlak
    Antonym: biadab

Derived terms

References

  1. ^ Erwina Burhanuddin, Abdul Gaffar Ruskhan, R.B. Chrismanto (1993) Penelitian kosakata bahasa Arab dalam bahasa Indonesia, Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, →ISBN, →OCLC

Further reading

Malay

Etymology

From Arabic أَدَب (ʔadab).

Pronunciation

Noun

adab (Jawi spelling ادب, plural adab-adab)

  1. good manner, politeness, civility
    Synonyms: akhlak, susila

Derived terms

Descendants

  • Indonesian: adab

Tausug

Etymology

From Arabic أَدَب (ʔadab).

Pronunciation

  • (Sinūgan Parianun) IPA(key): /ʔadab/
  • Rhymes: -ab
  • Syllabification: a‧dab

Noun

adab (Sulat Sūg spelling اَدَبْ)

  1. manners

Uzbek

Uzbek Wikipedia has an article on:
Wikipedia uz
Other scripts
Yangi Imlo
Cyrillic адаб
Latin adab
Perso-Arabic
(Afghanistan)

Etymology

Borrowed from Arabic أَدَب (ʔadab).

Noun

adab (plural adablar)

  1. proper behavior, decency, conduct, manners

Declension

Declension of adab
singular plural
nominative adab adablar
genitive adabning adablarning
dative adabga adablarga
definite accusative adabni adablarni
locative adabda adablarda
ablative adabdan adablardan
similative adabdek adablardek
Possessive forms of adab
1st person singular
singular plural
nominative adabim adablarim
genitive adabimning adablarimning
dative adabimga adablarimga
definite accusative adabimni adablarimni
locative adabimda adablarimda
ablative adabimdan adablarimdan
similative adabimdek adablarimdek
2nd person singular
singular plural
nominative adabing adablaring
genitive adabingning adablaringning
dative adabingga adablaringga
definite accusative adabingni adablaringni
locative adabingda adablaringda
ablative adabingdan adablaringdan
similative adabingdek adablaringdek
3rd person singular
singular plural
nominative adabi adablari
genitive adabining adablarining
dative adabiga adablariga
definite accusative adabini adablarini
locative adabida adablarida
ablative adabidan adablaridan
similative adabidek adablaridek
1st person plural
singular plural
nominative adabimiz adablarimiz
genitive adabimizning adablarimizning
dative adabimizga adablarimizga
definite accusative adabimizni adablarimizni
locative adabimizda adablarimizda
ablative adabimizdan adablarimizdan
similative adabimizdek adablarimizdek
2nd person plural
singular plural
nominative adabingiz adablaringiz
genitive adabingizning adablaringizning
dative adabingizga adablaringizga
definite accusative adabingizni adablaringizni
locative adabingizda adablaringizda
ablative adabingizdan adablaringizdan
similative adabingizdek adablaringizdek
3rd person plural
singular plural
nominative adabi adablari
genitive adabining adablarining
dative adabiga adablariga
definite accusative adabini adablarini
locative adabida adablarida
ablative adabidan adablaridan
similative adabidek adablaridek