adam

Hello, you have come here looking for the meaning of the word adam. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word adam, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say adam in singular and plural. Everything you need to know about the word adam you have here. The definition of the word adam will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofadam, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Appendix:Variations of "adam"

Afar

Etymology 1

From Arabic آدَم (ʔādam).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈadam/,
  • Hyphenation: a‧dam

Noun

ádam m 

  1. human
Declension
Declension of ádam
absolutive ádam
predicative ádama
subjective ádam
genitive ádam
Postpositioned forms
l-case ádamal
k-case ádamak
t-case ádamat
h-case ádamah

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

  • IPA(key): /aˈdam/,
  • Hyphenation: a‧dam

Verb

adám

  1. imperative singular of adamé

References

  • Mohamed Hassan Kamil (2015) L’afar: description grammaticale d’une langue couchitique (Djibouti, Erythrée et Ethiopie)‎, Paris: Université Sorbonne Paris Cité (doctoral thesis), page 51

Azerbaijani

Etymology

From Arabic آدَم (ʔādam), from Hebrew אָדָם (âdâm); see the latter for more.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɑˈdɑm/
  • Audio (Baku)(file)
  • Hyphenation: a‧adam

Noun

adam (definite accusative adamı, plural adamlar)

  1. human, person
  2. someone, somebody, an important person
    Adam olub, bizi daha saymır.
    has become someone, doesn't respect us anymore.

Declension

    Declension of adam
singular plural
nominative adam
 adamlar
definite accusative adamı
 adamları
dative adama
 adamlara
locative adamda
 adamlarda
ablative adamdan
 adamlardan
definite genitive adamın
 adamların
    Possessive forms of adam
nominative
singular plural
mənim (“my”) adamım adamlarım
sənin (“your”) adamın adamların
onun (“his/her/its”) adamı adamları
bizim (“our”) adamımız adamlarımız
sizin (“your”) adamınız adamlarınız
onların (“their”) adamı or adamları adamları
accusative
singular plural
mənim (“my”) adamımı adamlarımı
sənin (“your”) adamını adamlarını
onun (“his/her/its”) adamını adamlarını
bizim (“our”) adamımızı adamlarımızı
sizin (“your”) adamınızı adamlarınızı
onların (“their”) adamını or adamlarını adamlarını
dative
singular plural
mənim (“my”) adamıma adamlarıma
sənin (“your”) adamına adamlarına
onun (“his/her/its”) adamına adamlarına
bizim (“our”) adamımıza adamlarımıza
sizin (“your”) adamınıza adamlarınıza
onların (“their”) adamına or adamlarına adamlarına
locative
singular plural
mənim (“my”) adamımda adamlarımda
sənin (“your”) adamında adamlarında
onun (“his/her/its”) adamında adamlarında
bizim (“our”) adamımızda adamlarımızda
sizin (“your”) adamınızda adamlarınızda
onların (“their”) adamında or adamlarında adamlarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) adamımdan adamlarımdan
sənin (“your”) adamından adamlarından
onun (“his/her/its”) adamından adamlarından
bizim (“our”) adamımızdan adamlarımızdan
sizin (“your”) adamınızdan adamlarınızdan
onların (“their”) adamından or adamlarından adamlarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) adamımın adamlarımın
sənin (“your”) adamının adamlarının
onun (“his/her/its”) adamının adamlarının
bizim (“our”) adamımızın adamlarımızın
sizin (“your”) adamınızın adamlarınızın
onların (“their”) adamının or adamlarının adamlarının

Synonyms

Derived terms

Pronoun

adam

  1. (indefinite personal pronoun) Any person (applying to people in general).
    Adama neçə dəfə deyərlər ki, gecikmə?! ― How many times should one be told not to be late?!
    Adama daha heç nə lazım deyil. ― One doesn't need anything else.

Declension

    Declension of adam
singular plural
nominative adam
 adamlar
definite accusative adamı
 adamları
dative adama
 adamlara
locative adamda
 adamlarda
ablative adamdan
 adamlardan
definite genitive adamın
 adamların
    Possessive forms of adam
nominative
singular plural
mənim (“my”) adamım adamlarım
sənin (“your”) adamın adamların
onun (“his/her/its”) adamı adamları
bizim (“our”) adamımız adamlarımız
sizin (“your”) adamınız adamlarınız
onların (“their”) adamı or adamları adamları
accusative
singular plural
mənim (“my”) adamımı adamlarımı
sənin (“your”) adamını adamlarını
onun (“his/her/its”) adamını adamlarını
bizim (“our”) adamımızı adamlarımızı
sizin (“your”) adamınızı adamlarınızı
onların (“their”) adamını or adamlarını adamlarını
dative
singular plural
mənim (“my”) adamıma adamlarıma
sənin (“your”) adamına adamlarına
onun (“his/her/its”) adamına adamlarına
bizim (“our”) adamımıza adamlarımıza
sizin (“your”) adamınıza adamlarınıza
onların (“their”) adamına or adamlarına adamlarına
locative
singular plural
mənim (“my”) adamımda adamlarımda
sənin (“your”) adamında adamlarında
onun (“his/her/its”) adamında adamlarında
bizim (“our”) adamımızda adamlarımızda
sizin (“your”) adamınızda adamlarınızda
onların (“their”) adamında or adamlarında adamlarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) adamımdan adamlarımdan
sənin (“your”) adamından adamlarından
onun (“his/her/its”) adamından adamlarından
bizim (“our”) adamımızdan adamlarımızdan
sizin (“your”) adamınızdan adamlarınızdan
onların (“their”) adamından or adamlarından adamlarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) adamımın adamlarımın
sənin (“your”) adamının adamlarının
onun (“his/her/its”) adamının adamlarının
bizim (“our”) adamımızın adamlarımızın
sizin (“your”) adamınızın adamlarınızın
onların (“their”) adamının or adamlarının adamlarının

Crimean Tatar

Etymology

From Arabic آدَم (ʔādam)

Noun

adam

  1. human, person
  2. husband

Declension

Declension of adam
singular plural
nominative adam adamlar
genitive adamnıñ adamlarnıñ
dative adamğa adamlarğa
accusative adamnı adamlarnı
locative adamda adamlarda
ablative adamdan adamlardan

Derived terms

References

Gothic

Romanization

adam

  1. Romanization of 𐌰𐌳𐌰𐌼

Kalasha

Noun

adam

  1. body
  2. A piece (of something)

Kavalan

Noun

adam

  1. bird

Norwegian Bokmål

Noun

adam

  1. Certain properties of a person, often derived from the biblical story
    Den gamle adam (“sinful human nature”, literally “the old adam”)
    Adams drakt or adamsdrakt (“to be naked”, literally “Adam's costume”)
  2. Used in sayings and proverbs
    Hvor lenge var Adam i paradis? (“Happiness is often short-lived”, literally “How long was Adam in Paradise?”)

Norwegian Nynorsk

Etymology

From the name of Adam in the book of Genesis.

Noun

adam m (definite singular adamen, indefinite plural adamar, definite plural adamane)

  1. (metonymically) man
    Coordinate term: eva
  2. (figurative) original sin or human frailty
    Synonym: arvesynd

Derived terms

References

Anagrams

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish آدم, from Arabic آدَم (ʔādam), from Proto-Semitic *ʾadm-; cognates with Hebrew אָדָם (âdâm), Akkadian 𒁁𒈪 (adamu), Ugaritic 𐎀𐎄𐎎 (ảdm).

Pronunciation

Noun

adam (definite accusative adamı, plural adamlar)

  1. human
  2. man (adult human male)

Declension

Inflection
Nominative adam
Definite accusative adamı
Singular Plural
Nominative adam adamlar
Definite accusative adamı adamları
Dative adama adamlara
Locative adamda adamlarda
Ablative adamdan adamlardan
Genitive adamın adamların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular adamım adamlarım
2nd singular adamın adamların
3rd singular adamı adamları
1st plural adamımız adamlarımız
2nd plural adamınız adamlarınız
3rd plural adamları adamları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular adamımı adamlarımı
2nd singular adamını adamlarını
3rd singular adamını adamlarını
1st plural adamımızı adamlarımızı
2nd plural adamınızı adamlarınızı
3rd plural adamlarını adamlarını
Dative
Singular Plural
1st singular adamıma adamlarıma
2nd singular adamına adamlarına
3rd singular adamına adamlarına
1st plural adamımıza adamlarımıza
2nd plural adamınıza adamlarınıza
3rd plural adamlarına adamlarına
Locative
Singular Plural
1st singular adamımda adamlarımda
2nd singular adamında adamlarında
3rd singular adamında adamlarında
1st plural adamımızda adamlarımızda
2nd plural adamınızda adamlarınızda
3rd plural adamlarında adamlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular adamımdan adamlarımdan
2nd singular adamından adamlarından
3rd singular adamından adamlarından
1st plural adamımızdan adamlarımızdan
2nd plural adamınızdan adamlarınızdan
3rd plural adamlarından adamlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular adamımın adamlarımın
2nd singular adamının adamlarının
3rd singular adamının adamlarının
1st plural adamımızın adamlarımızın
2nd plural adamınızın adamlarınızın
3rd plural adamlarının adamlarının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular adamım adamlarım
2nd singular adamsın adamlarsın
3rd singular adam
adamdır 		adamlar
adamlardır
1st plural adamız adamlarız
2nd plural adamsınız adamlarsınız
3rd plural adamlar adamlardır

Synonyms

Antonyms

Derived terms

Compound nouns
Compounds
Idioms and proverbs

Related terms

References

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “آدم”, in A Turkish and English Lexicon‎, Constantinople: A. H. Boyajian, page 51
  2. ^ “Proto-Semitic Root *ʔadam-; Number 2641” in Georgiy Starostin, Tower of Babel, Copyright 1998-2003 by S. Starostin.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia