afgrazen
Conjugation of afgrazen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afgrazen | |||
past singular | graasde af | |||
past participle | afgegraasd | |||
infinitive | afgrazen | |||
gerund | afgrazen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | graas af | graasde af | afgraas | afgraasde |
2nd person sing. (jij) | graast af, graas af2 | graasde af | afgraast | afgraasde |
2nd person sing. (u) | graast af | graasde af | afgraast | afgraasde |
2nd person sing. (gij) | graast af | graasde af | afgraast | afgraasde |
3rd person singular | graast af | graasde af | afgraast | afgraasde |
plural | grazen af | graasden af | afgrazen | afgraasden |
subjunctive sing.1 | graze af | graasde af | afgraze | afgraasde |
subjunctive plur.1 | grazen af | graasden af | afgrazen | afgraasden |
imperative sing. | graas af | |||
imperative plur.1 | graast af | |||
participles | afgrazend | afgegraasd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |