afpreken
Conjugation of afpreken (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afpreken | |||
past singular | preekte af | |||
past participle | afgepreekt | |||
infinitive | afpreken | |||
gerund | afpreken n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | preek af | preekte af | afpreek | afpreekte |
2nd person sing. (jij) | preekt af, preek af2 | preekte af | afpreekt | afpreekte |
2nd person sing. (u) | preekt af | preekte af | afpreekt | afpreekte |
2nd person sing. (gij) | preekt af | preekte af | afpreekt | afpreekte |
3rd person singular | preekt af | preekte af | afpreekt | afpreekte |
plural | preken af | preekten af | afpreken | afpreekten |
subjunctive sing.1 | preke af | preekte af | afpreke | afpreekte |
subjunctive plur.1 | preken af | preekten af | afpreken | afpreekten |
imperative sing. | preek af | |||
imperative plur.1 | preekt af | |||
participles | afprekend | afgepreekt | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |