afschuren
Conjugation of afschuren (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afschuren | |||
past singular | schuurde af | |||
past participle | afgeschuurd | |||
infinitive | afschuren | |||
gerund | afschuren n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | schuur af | schuurde af | afschuur | afschuurde |
2nd person sing. (jij) | schuurt af, schuur af2 | schuurde af | afschuurt | afschuurde |
2nd person sing. (u) | schuurt af | schuurde af | afschuurt | afschuurde |
2nd person sing. (gij) | schuurt af | schuurde af | afschuurt | afschuurde |
3rd person singular | schuurt af | schuurde af | afschuurt | afschuurde |
plural | schuren af | schuurden af | afschuren | afschuurden |
subjunctive sing.1 | schure af | schuurde af | afschure | afschuurde |
subjunctive plur.1 | schuren af | schuurden af | afschuren | afschuurden |
imperative sing. | schuur af | |||
imperative plur.1 | schuurt af | |||
participles | afschurend | afgeschuurd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |