afslachten
Conjugation of afslachten (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afslachten | |||
past singular | slachtte af | |||
past participle | afgeslacht | |||
infinitive | afslachten | |||
gerund | afslachten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | slacht af | slachtte af | afslacht | afslachtte |
2nd person sing. (jij) | slacht af | slachtte af | afslacht | afslachtte |
2nd person sing. (u) | slacht af | slachtte af | afslacht | afslachtte |
2nd person sing. (gij) | slacht af | slachtte af | afslacht | afslachtte |
3rd person singular | slacht af | slachtte af | afslacht | afslachtte |
plural | slachten af | slachtten af | afslachten | afslachtten |
subjunctive sing.1 | slachte af | slachtte af | afslachte | afslachtte |
subjunctive plur.1 | slachten af | slachtten af | afslachten | afslachtten |
imperative sing. | slacht af | |||
imperative plur.1 | slacht af | |||
participles | afslachtend | afgeslacht | ||
1) Archaic. |