afsnoepen
Conjugation of afsnoepen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afsnoepen | |||
past singular | snoepte af | |||
past participle | afgesnoept | |||
infinitive | afsnoepen | |||
gerund | afsnoepen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | snoep af | snoepte af | afsnoep | afsnoepte |
2nd person sing. (jij) | snoept af, snoep af2 | snoepte af | afsnoept | afsnoepte |
2nd person sing. (u) | snoept af | snoepte af | afsnoept | afsnoepte |
2nd person sing. (gij) | snoept af | snoepte af | afsnoept | afsnoepte |
3rd person singular | snoept af | snoepte af | afsnoept | afsnoepte |
plural | snoepen af | snoepten af | afsnoepen | afsnoepten |
subjunctive sing.1 | snoepe af | snoepte af | afsnoepe | afsnoepte |
subjunctive plur.1 | snoepen af | snoepten af | afsnoepen | afsnoepten |
imperative sing. | snoep af | |||
imperative plur.1 | snoept af | |||
participles | afsnoepend | afgesnoept | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |