afverven
Conjugation of afverven (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afverven | |||
past singular | verfde af | |||
past participle | afgeverfd | |||
infinitive | afverven | |||
gerund | afverven n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | verf af | verfde af | afverf | afverfde |
2nd person sing. (jij) | verft af, verf af2 | verfde af | afverft | afverfde |
2nd person sing. (u) | verft af | verfde af | afverft | afverfde |
2nd person sing. (gij) | verft af | verfde af | afverft | afverfde |
3rd person singular | verft af | verfde af | afverft | afverfde |
plural | verven af | verfden af | afverven | afverfden |
subjunctive sing.1 | verve af | verfde af | afverve | afverfde |
subjunctive plur.1 | verven af | verfden af | afverven | afverfden |
imperative sing. | verf af | |||
imperative plur.1 | verft af | |||
participles | afvervend | afgeverfd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |