Perfect passive participle of asserō (“declare free; claim as a slave; protect; arrogate; maintain, assert”).
assertus (feminine asserta, neuter assertum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | assertus | asserta | assertum | assertī | assertae | asserta | |
genitive | assertī | assertae | assertī | assertōrum | assertārum | assertōrum | |
dative | assertō | assertae | assertō | assertīs | |||
accusative | assertum | assertam | assertum | assertōs | assertās | asserta | |
ablative | assertō | assertā | assertō | assertīs | |||
vocative | asserte | asserta | assertum | assertī | assertae | asserta |