autentic
From Latin authenticus, from Ancient Greek αὐθεντικός (authentikós).
autentic m (feminine singular autentica, masculine plural autentics, feminine plural autenticas)
Borrowed from French authentique, from Latin authenticus.
autentic m or n (feminine singular autentică, masculine plural autentici, feminine and neuter plural autentice)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | autentic | autentică | autentici | autentice | ||
definite | autenticul | autentica | autenticii | autenticele | |||
genitive/ dative |
indefinite | autentic | autentice | autentici | autentice | ||
definite | autenticului | autenticei | autenticilor | autenticelor |