From biedny + -eńki. First attested in 1880.[1][2]
biednieńki (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | biednieńki | biednieńka | biednieńkie | biednieńcy | biednieńkie | |
genitive | biednieńkiego | biednieńkiej | biednieńkiego | biednieńkich | ||
dative | biednieńkiemu | biednieńkiej | biednieńkiemu | biednieńkim | ||
accusative | biednieńkiego | biednieńki | biednieńką | biednieńkie | biednieńkich | biednieńkie |
instrumental | biednieńkim | biednieńką | biednieńkim | biednieńkimi | ||
locative | biednieńkim | biednieńkiej | biednieńkim | biednieńkich |