From biedny + -uchny. First attested in 1807.[1][2]
biedniuchny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | biedniuchny | biedniuchna | biedniuchne | biedniuchni | biedniuchne | |
genitive | biedniuchnego | biedniuchnej | biedniuchnego | biedniuchnych | ||
dative | biedniuchnemu | biedniuchnej | biedniuchnemu | biedniuchnym | ||
accusative | biedniuchnego | biedniuchny | biedniuchną | biedniuchne | biedniuchnych | biedniuchne |
instrumental | biedniuchnym | biedniuchną | biedniuchnym | biedniuchnymi | ||
locative | biedniuchnym | biedniuchnej | biedniuchnym | biedniuchnych |